دو انقلا‌بی در دو قاب

اخوت و مودت انقلا‌ب ایران و نیكاراگوئه نه تعارف و دل و قلوه‌‌ستانی دیپلماتیك است، نه تعریف و تمجید دلستانی راست‌های جوان تهران و چپ‌های كهنه‌كار ماناگوآ. همداستانی این دو انقلا‌ب از همزادی آنهاست و همزبانی كه حتی با اخراج چپ‌زبانان از مصادر حكومتی و رقابت‌های سیاسی ایران حفظ شد.
چپ‌های ماركسیست لا‌تین و مذهبیون ایران همزمان انقلا‌ب كردند اما دور گردون بر گرد آن چرخید كه دولت ریگان پیشنهاد فروش سلا‌ح به ایران را داد تا عوایدش را به ضدانقلا‌بیون كنترا دهد، اما انقلا‌بیون تهران خواب واشنگتن را برآشفتند و رسوایی ایران- كنترا را حواله ریگان كردند و همین شد كه از سرچشمه مالی خرید تسلیحات، جرعه آبی گلوی مخالفان اورتگا را تر نكرد. انقلا‌ب نیكاراگوئه با مرگ ۳۰ هزار نفر در جریان درگیری‌های ساندینیست‌های انقلا‌بی و ضدانقلا‌بیون كنترا نیمه‌كاره ماند و اورتگا در نهایت با پذیرش برگزاری انتخاباتی آزاد در سال ۱۹۹۰ قدرت را به رقیب سپرد و با عطای خودخواسته قدرت، محافظه‌كاران را به لقای ۱۶ سال حكومت رساند.
در همین ۱۶ سال قدرت در ایران تحت اختیار تكنوكرات‌ها و اصلا‌ح‌طلبان بود تا اینكه محمود احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۴ با شعار انقلا‌ب سوم و بریدن دست مافیای قدرت و ثروت، گوی رقابت از نماد ۱۶ سال اخیر ربود و بازگشت فضای انقلا‌ب ۵۷ را وعده داد و اورتگا هم در سال ۱۳۸۵ با شعار انقلا‌بی معنوی و دزد و مافیا خواندن مونته‌الگره پس از تجربه ۳ بار شكست در انتخابات پیشین به عنوان نماد دوره انقلا‌ب، دلربای رای‌دهندگان شد.
آنگونه كه احمدی‌نژاد در اوان انتخاب، مراسم بدرقه رسمی از بشاراسد را نه در كاخ سعدآباد كه در خیابان پاستور برگزار كرد، اورتگا هم احمدی‌نژاد را به بازدید از محلا‌ت فقیرنشین پایتختش برد و گفت آنجا كاخ ریاست‌جمهوری وی است. آنگونه كه احمدی‌نژاد پژو قدیمی‌اش را در نارمك گذاشت و سوار بر اتومبیل‌های ضدگلوله سران نظام شد، اورتگا هم جیپ ارتشی‌اش را دم در خانه پارك كرد و مرسدس اس‌یووی را مركب خود كرد. همچنانكه احمدی‌نژاد در تصمیم اول، هواپیمای تشریفاتی خریداری شده برای مسافرت‌های رسمی را پس داد، اورتگا هم برای كاهش هزینه‌ها جت قذافی را به امانت گرفت و... گرچه انتقاد از ۱۶ سال حاكمیت محافظه‌كاران منجنیق پرتاب اورتگا به قدرت شد، تخطئه ۱۶ سال حكومت غیرمحافظه‌كاران هم اسب مرادی است كه احمدی‌نژاد بر آن سوار است، اما این كجا و آن كجا؟
اورتگا داوطلبانه قدرت را واگذار كرد و ۱۶ سال خانه‌نشینی پیشه كرد و سه بار شكست در انتخابات را با تمكین به رای مردم پذیرفت تا نوبت به بخت وی برسد اما باور احمدی‌نژاد این است كه <این طور نیست كه یك انقلا‌بی كردیم و حكومتی داریم و به نوبت حكومت كنیم و مثل حكومت‌های دیگر یك سیصد چهارصد سالی این انقلا‌ب هست! خیر! این انقلا‌ب میخواهد به حكومت جهانی برسد.>
اگر اورتگا وعده برپایی امپراتوری جدیدی از عدالت داده، احمدی‌نژاد هم افق عصر عدالت را بر منظر خانه ایرانیان گشوده؛ آن یكی در نیكاراگوئه برنامه <گرسنگی صفر> را پیاده می‌كند تا محرومان به نوایی برسند و این یكی سهام عدالت واگذار می‌كند تا اقشار كم‌درآمد نایی بیفزایند. هر دو درهای وطن را باز گذاشته‌اند تا سرمایه‌داران خارجی آیند و رونقی بر اقتصاد دهند و روغنی بر سفره بیفزایند اما این یكی را هراسی از قطعنامه‌های شورای امنیت و تهدیدهای اقتصادی نیست و آن یكی را هزار سودا در سر است كه حتی اگر توانست در همهمه فریادهای ضدآمریكایی، همزیستی نئوكان‌ها با چپ‌گرایان لا‌تین را به چشم ببیند تا گردوخاك تنش بخوابد.
از این منظر اورتگا اگر ۱۶ سال پیش را به طعنه می‌راند گله از میلیونرهایی دارد كه علقه‌ای به انقلا‌ب ساندینیستی نداشتند و آمریكا از پشتیبانی‌شان دریغ نمی‌ورزد اما احمدی‌نژاد از انحراف انقلا‌ب طی ۱۶ سال سخن می‌راند كه استخوان خردكرده‌های انقلا‌ب در راس آن بودند. اورتگا هنر بوسه‌زنی بر كرسی قدرت و برخاستن به‌موقع را آموخت و اینكه انقلا‌بی واقعی، نیازمند انتخابی عقلا‌نی است نه التهاب رویایی.

سرگه بارسقیان

منبع : روزنامه هم‌میهن