باور کنید فرصت نداریم

خودم می دانم موضوع تکراری است، پیچ رادیو را می چرخانید از نابسامانی در فدراسیون فوتبال می گوید، پای تلویزیون می نشینید از این معضل سخن می گوید، هر نشریه ای را که رنگ و بوی ورزشی دارد می خوانید انگشت انتقاد خود را روی امروز و فردا شدن انتخابات رییس فدراسیون نهاده اند اما چه کنیم؟ نمی توانیم از کنار این آفتی که به پرطرفدارترین ورزش کشور خورده است بی تفاوت بگذریم.
می گویند یک نفر برای ارشاد به شهری رفته بود برای خلایق از آفات نفس حرف زد. به آنان گفت: دروغ نگویید، غیبت نکنید، حق همدیگر را نخورید و ... سال بعد هم همان فرد به همان شهر رفت، سال های بعد هم همین طور. ولی هر سال همان حرف های سال اول را می زد.
مردم کم کم خسته شدند و به او اعتراض کردند که چقدر تکراری حرف می زنید؟ وی پاسخ داد: اولین سالی که به شهر شما آمدم، متوجه شدم مردمی دروغگو، غیبت کن، مال مردم خور و ... هستید به شما گفتم دست از کارهایتان بردارید، الان هم که ۱۰ سال از آن تاریخ می گذرد هنوز شما همان گناه ها را انجام می دهید. شما در الفبای دینداری که گناه نکردن است، مانده اید. چطور توقع دارید برایتان از عرش و کرسی بگویم.حکایت سال های اخیر فوتبال ما هم همین طور است. آن قدر در اشتباهات پیش پا افتاده مدیریتی گیر هستند که اجازه نوشتن موضوع دیگر را به کسی نمی دهند. وقتی ۱۸ ماه است مجموعه را بدون رییس اداره می کنند، وقتی نمی توانند خود را با بالاترین سطح اداری فوتبال دنیا (فیفا) همسو کنند، وقتی برای انتخاب سرمربی دور خودشان می گردند و کمتر از دو ماه دیگر باید با سوریه در ورزشگاه آزادی بازی کنیم. اوایل فروردین هم کویت را ملاقات می کنیم. خیلی طول نمی کشد که به مصاف امارات می رویم، ولی هنوز نه رییس فدراسیون داریم نه سرمربی!
کجای کار ایراد دارد؟ نمی دانیم. تا کی این روند ادامه می یابد؟ نمی دانیم. فقط همین قدر می دانیم که یک گروه بنا ندارد اجازه تسلط گروه های دیگر بر فوتبال این کشور را بدهد. حق هم دارند، به هر حال فوتبال یک ورزش استراتژیک است و اثرات تبلیغی فراوانی در دوران انتخابات دارد. فقط یک مقدار سریع تر، فرصت چندانی تا آغاز مسابقات انتخابی جام جهانی باقی نمانده است. باور کنید که اگر از این مرحله بالا نرویم لطمات روحی و اقتصادی فراوانی به فوتبال این دیار خواهد خورد، لطماتی که حداقل چهار سال طول می کشد تا جبران شود. یادتان هست وقتی جام جهانی ۲۰۰۲ را از دست دادیم چقدر طول کشید تا دوباره استادیوم ها پر شد؟ تازه در آن دوران فوتبال، سر و سامان داشت، فدراسیونی داشتیم، یک سرمربی نامدار مسوول فنی تیم بود .
از دست اندرکاران ورزش خواهش می کنیم هر چه زودتر اقدام کنند تا فوتبال مردم، بیش از این از ناحیه دعواهای ایشان لطمه نخورد.

سید مهدی میری

منبع : روزنامه جوان