مقایسه رومئو و ژولیت با برخی از تراژدیهای دیگر شکسپیر

رومئو و ژولیت یکی از سه داستان شکسپیر است که در هر کدام از آنها دو دلداده نقش اصلی را بازی میکنند و نام دو نمایشنامه دیگر "انتونی و کلئو پاترا " و "ترایلوس و کرسیدا"میباشد. نمایشنامه دومی گاهی یک کمدی تلخ نامیده میشود ولی در حقیقت نمایشنامه بدبینی و حرامان است."انتونی و کلئوپاترا"حاکی از عشقی است که اهمیتی به خواسته های دوران مردی نمیدهد . در مورد رمئو و ژولیت باید گفت که سرنوشت سعادت آن دو را از هم میپاشد و اگرچه از لحاظ نوع وقایع غم انگیز است ولی به اندازه نمایشنامه هملت و اتللو و لیر شاه و مکبث لحن آن غم انگیز نیست. در مورد چهار نمایشنامه اخیر هاله ای از تاریکی و خونریزی آنها را احاطه کرده که رومئو و ژولیت وجود ندارد . عشاق در بحبوحه جوانی دچار مرگ میشوند ولی روح آنها در عذاب و کشمکش نیست و جنبه اصلی آن عشق ورزی و مغازله است و بر خلاف نمایشنامه غم انگیز دیگر شکسپیر نمیتوان ریشه اصلی تراژدی را در وجود دو قهرمان نمایشنامه یافت بلکه اینها افرادی هستند که دستخوش اختلافات خانوادگی قرار گرفته و تصادف و اتفاقات غیر مترقبه آنها را محکوم به فنا میکند . ولی با وجود اینکه تقدیر پایه اصلی نمایشنامه است این نکته دلیل بر آن نیست که خود شکسپیر معتقد به تقدیر بوده بلکه باید گفت برای او این نمایشنامه جنبه یک آزمایش را داشته که بعدا تکرار نشده و تراژدی های بعدی او صورت تراژدی واقعی را پیدا کرده که علل آن را میتوان در وجود معایب خود افراد یافت نه در تصادف و سر نوشت.

منبع : هنر تئاتر