ملامین چیست؟

ملامین یک ماده شیمیایی آلی است، که بیش از همه به صورت بلورهای مملو از نیتروژن یافت می‌شود.
ملامین به طور گسترده‌ای در تولید پلاستیک‌ها، چسب‌ها، ظرف‌های غذا، قفسه‌‌ها و وایت‌بوردها به کار می‌رود.
ملامین نام رایج برای ماده شیمیایی ۲,۴,۶-triamino-۱,۳,۵-triazine است. ملامین یک تریمر (پلیمر سه‌تایی) سیاناماید، با یک چارچوب ۱،۳،۵ تیازینی است و از کربید کلسیم ساخته می‌شود. ملامین مانند سیانامید از لحاظ جرمی ۶۶ درصد نیتروژن دارد.
این ترکیب شیمیایی را با فرمالدئید متراکم می‌کنند تا یک رزین گرماسخت (ترموستینگ) از آن به دست آید. رزین‌های ملامین در کاربردهای بسیاری در صنعت دارند.
● ملامین و مواد غذایی
ملامین در سال ۲۰۰۷ در گلوتن گندم و کنسانتره پروتئین برنج صادراتی چین که در تولید غذای حیوانات در آمریکا به کار می‌رود، یافت شد. این آلودگی باعث مرگ شمار زیادی از سگ‌ها و گربه‌ها به علت نارسایی کلیه در آمریکا شد.
در رسوایی اخیر آلودگی لبنیات در چین با ملامین، آلودگی به ملامین در چندین مارک تجاری متفاوت شیرخشک کودکان، یکی از مارک‌های دسر منجمد ماست و یک مارک قهوه سرد قوطی یافت شد. در همه این فراورده‌ها به احتمال زیاد از اجزایی استفاده شده بود که از شیر آلوده به ملامین به دست آمده بودند.
● ملامین و سلامتی انسان
با اینکه بررسی مستقیمی در مورد تاثیر ملامین بر سلامتی انسان وجود ندارد، داده‌های به دست آمده از مطالعات حیوانی برای پیش‌بینی اثرات ملامین بر سلامتی انسان به کار برد.
ملامین به تنهایی باعث ایجاد سنگ مثانه در آزمایش بر روی حیوانات شده است. ملامین در ترکیب با اسید سیانوریک، که ممکن است در پودر ملامین یافت شود، ممکن است بلورهایی را تشکیل دهد که به ایجاد سنگ‌ کلیه منجر شود.
بلورهای کوچک ملامین همچنین ممکن است لوله‌های کوچک درون کلیه را که وظیفه تشکیل ادرار را به عهده دارند، مسدود کند و به نارسایی کلیه و در مواردی به مرگ بینجامد.
همچنین نشان داده شده است که ملامین دارای در شرایطی معین در حیوانات آزمایشگاهی سرطان‌زا است، اما در مورد که آیا ملامین اثر مشابهی در انسان هم دارد، شواهد قاطعی در دست نیست.
مسمومیت با ملامین باعث تحریک‌پذیری، ظاهرشدن خون در ادرار، کاهش میزان ادرار یا بندآمدن ادرار، نشانه‌های عفونت کلیه و فشار خون بالا می‌شود.
بیماران دچار این مسمومیت بر حسب شدت دچار شدن کلیه تحت درمان‌های مختلفی قرار می‌گیرند، از جمله تزریق مایعات داخل ورید و قلیایی کردن ادرار، تصحیح وضعیت الکترولیت و اسید- باز، دیالیز و خارج کردن سنگ با جراحی قرار گیرند.

منبع : همشهری آنلاین