ارزیابی روش دکنولوشن در تشخیص هیدرونفروز در کودکان زیر شش ماه

● مقدمه:
یکی از دلایل عمده ارجاع کودکان (زیر شش ماه) به بخش های پزشکی هسته ای بیماریهای کلیوی است و یکی از مهمترین بیماری های مادرزادی در کودکان هیدرونفروز می باشد. رنوگرافی ساده ترین و مطمئن ترین روش ارزیابی عملکرد کلیه است. اشکال اساسی رنوگرام نسبی بودن نتایج آن است. شاخص هایی که به طور مستقیم از رنوگرام استخراج می شوند مفهوم فیزیولوژیک ندارند زیرا تغییر در آهنگ ورود پرتودارو به کلیه سبب تغییر شکل رنوگرام و تغییر شاخصهای آن می شود.
در رنوگرافی پرتودار و باید به صورت وریدی در حجم کم و کاملا سریع تزریق گردد اما این گونه تزریق به خصوص در کودکان همواره امکان پذیر نمی باشد. در نتیجه رنوگرافی کودکان همواره با مشکلات تکنیکی مواجه است به این دلیل ارائه روشی به منظور حذف کیفیت تزریق در نتایج رنوگرافی می تواند درکاهش خطا وافزایش قدرت تشخیصی رنوگرافی در کودکان مفید باشد. روش دکنولوشن و محاسبه تابع سیستم کلیوی (که مستقل از آهنگ ورود پرتودارو به کلیه است) این امکان را فراهم می کند که با محاسبه شاخص های فیزیولوژیک ارزش تشخیصی این تست افزایش یابد.
● مواد و روشها:
در این تحقیق از تصاویر رادیونوکلئیدی کلیه ها (رادیوداروی (۹۹mTc-DTPA استفاده شده است. این تصاویر مربوط به ۵۴ کودک زیر شش ماه بود که به منظور انجام تست رنوگرافی و بررسی ابتلا به هیدرونفروز. به مراکز تصویر برداری ارجاع داده شده بودند. با توجه به عدم وجود نرم افزارهای لازم به منظور انجام بررسی ها. یک بسته نرم افزاری به زبان VISUAL BASIC تهیه گردید. این نرم افزار تصاویر را به فرمت interfile دریافت و پس از تعیین حدود کلیه های چپ و راست توسط کاربر منحنی های رنوگرام تولید اکتیویته (فعالیت) زمینه به روش سنتی و روش Rutland کسر و پارامترهی زمان عبور محاسبه می گردند. با توجه به حساسیت روش دکنولوشن به نویز و به منظور بررسی روش کاهش نویز در نتایج از دو فیلتر ۱۲۱و۱۲۴۲۱ (با شش روش متفاوت فیلتراسیون ) استفاده شد.
● نتیجه گیری و بحث:
نتایج این تحقیق نشان می دهد که روش دکنولوشن برای تشخیص هیدرونفروزیس در نوزادان یک روش توانمند است و در بین پارامترهای زمان عبور پارامتر زمان عبور میانگین(MeanTT) از اهمیت خاصی برخوردار است.

بهاره شالچیان
حسین رجبی
ناهید یعقوبی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی