یک واو هم نباید کم و زیاد شود

عبارت بالا كنایه از اصرار و پافشاری در امری مهم و لایتغیر است كه مجری یا مجریان نباید به خلاف دستور و فرمان عمل كنند .
آورده اند كه ...
بطوریكه میدانیم قرآن كریم به منظور هدایت و ارشاد افراد بشر كه در اعصار مختلف و اقلیم های گوناگون به سر می برده اند نازل شده ، بدین جهت هیچگاه اقتضای زمان و مكان در اركان آن خللی وارد نمی سازد ، زیرا قوانین آن بر موازین فطرت آدمی تنظیم شده ، جنبهٔ كلی و همگانی و از هر جهت تغییر ناپذیر خواهد بود . كتاب آسمانی قرآن مجید بر اساس همین اصل كلی و لاتغییر بودن ، الزاماً از هرگونه تحریف و دخل و تصرفی باید مصون باشد تا هر كسی به میل و اراده و نفع شخصی نخواهد و نتواند كلمه را از آن حذف و یا بر آن بیفزاید . دراین مورد روایاتی است كه نقل آن را به منظور دست یافتن به ریشهٔ تاریخی ضرب المثل باید یادآور شد ، جلال الدین سیوطی ( ۱۹۱۱-۵۸۴۹ ) در صفحهٔ ۲۶۹ از جلد سوم از كتاب در المنصورفی التفسیر نقل می كند كه در آیه ۱۰۲ سوره توبه خلیفه دوم كلمه انصار را در آیه مزبور كه مجرور ( مكسور ) است مرفوع ( مضموم ) قرائت كرد بدون آنكه حرف ( واو ) را به اول كلمه الذین اتبعو ، ملحق نماید ، زیدین ثابت انصاری كه از بزرگان صحابه و كاتب وحی بود ، گفت : در كلمه انصار مجرور است و الذین تبعوهم باید قرائت شود نه الذین اتبعوهم . عمر قبول نكرد و از ابی كعب قضاوت خواست و كعب جواب داد ، واو باید خوانده شود . عمر پرسید : آیا خود ازدهان مبارك رسول (ص) شنیدی ؟ كعب گفت : آری سوگند می خورم به خدا كه جبرئیل قرآن را بر دل پیامبر نازل كرد و به همین جهت یك واو هم نباید كم و زیاد شود وگرنه معنی كلمه و مفهوم و معنی جمله عوض می شود .

منبع : شمیم