رای ندادن یعنی حمایت از وضع موجود

انتخابات مجلس هشتم با همه فراز و فرودهایش و با همه بیم و امیدهایش کمتر از دو هفته دیگر برگزار می شود. چه ما مردم شرکت کنیم و چه شرکت نکنیم از روز ۲۴ اسفند ماه ترکیب نمایندگان مجلس آینده مشخص می شود و ۲۹۰ نفر به نمایندگی از ما برای مدت چهار سال برای ما تصمیم می گیرند.
درست است که به خیلی از امور این انتخابات از جمله بررسی صلاحیت ها اعتراض داریم، درست است که از بسیاری وقایع اقتصادی و رخدادهای سیاسی و بین المللی ناراحتیم، درست است که وضع معیشتی بسیار از مردم این سامان نابسامان است. درست است که در چهار سال گذشته عدهای با وعده ژاپن اسلامی به خانه ملت رفتند و نتوانستند یا نخواستند کاری بکنند و کاری هم نشد. اما امروز باید چه کرد؟
در این تردیدی نیست که این وضعیت مورد نظر ما نیست و می خواهیم تغییر ایجاد کنیم. اما یادمان باشد تغییر با نشستن در خانه ایجاد نمی شود. تغییر با بیرون رفتن و رای دادن اما اشتباه تصمیم گرفتن هم درست نمی شود. پس باید برخیزیم و تصمیم بگیریم که تغییر ایجاد کنیم. آنگاه خوب بررسی کنیم که با چه کسانی می توان تغییر ایجاد کرد.
باید در ترکیب مجلس هشتم تغییر ایجاد کرد. این ترکیب ترکیب ناکارآمدی است که توان اصلاح امور و بهبود اوضاع زندگی مردم این کشور را ندارد. اما برای ایجاد تغییر در این ترکیب باید سراغ کسانی برویم که از اساس با تغییر در وضع موجود و اصلاح امور موافق باشند. با کسانی که از پایه با اصلاحات مخالفند ولی امروز حرف های زیبا می زنند و پول های فراوان خرج می کنند نمی شود تغییر ایجاد کرد.
برخی گروههای سیاسی ماهیت مشخصی دارند. هر نامی که روی خود بگذارند فرقی نمی کند چون توان انجام تغییر به نفع وضع مطلوب را ندارند. اینها چه نام اصولگرایی برگزینند چه راست، چه آبادگران و چه ... هر نامی که برای خود انتخاب کنند توان انجام تغییرات به نفع مردم ندارند.
برای انتخابات آینده مجلس به سراغ کسانی برویم که به اصلاحات اعتقاد دارند و می توانند کاری کنند. آزموده را آزمودن خطاست. باید فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم. با نا امیدی هم نمی شود. باید به آینده امیدوار بود و اطمینان داشته باشیم که اصلاحات زنده و پویاست چون مردم زنده هستند.
عدهای می خواهند ما مردم را عصبانی کنند. آنها روی این حساب کرده اند که با رد صلاحیت برخی چهرههای شاخص اصلاحات و تایید برخی چهرههای گمنام، ما را عصبانی کنند تا پای صندوق های رای نرویم. خانه نشینی ما و رای ندادن ما به نفع همان کسانی است که وضعیت امروز را رقم زده اند.
باید واقعیات دنیای سیاست و اقتضائات سیاست ورزی را درست درک کنیم و بدانیم که عصبانی شدن ما و افتادن در وادی افراط و تفریط به نفع همان کسانی است که خیر و صلاح این مردم را نمی خواهندو تنها به منافع جناحی و گروهی می اندیشند.
هر یک نفر که در خانه بنشیند در واقع یک رای داده است به نفع وضع موجود. پس نه تنها باید قاطعانه و گسترده در انتخابات شرکت کنیم بلکه باید از خانه نشینی نیروهای معترض و اصلاح طلب نیز جلوگیری کنیم. امروز رسالت همه ما کشاندن مردم به پای صندوق های رای است. چرا که تا کنون هر تغییر مثبتی که در این مملکت اتفاق افتاده از طریق صندوق های رای بوده است. امروز جناحی که انحصارطلبانه می خواهد کرسیهای قدرت را در دست بگیرد در عمل روی شرکت نکردن ما در انتخابات حساب باز کرده است. پس باید در انتخابات شرکت کنیم تا حقمان را بگیریم.
کاری هم به تبلیغات صدا و سیما و حرف های رسانهای جناح حاکم نداشته باشیم. ما شرکت می کنیم در انتخابات برای اصلاح امور و تغییر وضع موجود. کاری نداریم که آنها چه تبلیغاتی روی حضور ما خواهند کرد. هر چه می خواهند بگویند. اصلا بگویند این حضور به معنای حمایت از دولت نهم است. بگذارید بگویند چه کسی باور می کند. مهم ما و نقشی هست که در این عرصه بازی می کنیم. ما شرکت می کنیم برای حمایت از اصلاحات و این را خودمان می دانیم، مردم هم می دانند، دنیا هم می داند. پس چه اهمیتی دارد که آنها چه می گویند. مهم این است که این حضور به نفعمان هست و به زیان انحصار طلبان.
پس همه با هم روز ۲۴ اسفند ماه پای صندوق های رای شرکت می کنیم و حماسه ای می سازیم چون حماسه‌های گذشته خود. ما در این انتخابات می توانیم زمینه دوم خردادی دیگر را فراهم کنیم. پس یا علی.

نویسنده : عباس پازوکی

منبع : روزنامه مردم سالاری