حامی نبوت، پدر ولایت

● به مناسبت ۲۶ رجب وفات حضرت ابوطالب(ع)
به شهادت تاریخ، حضرت ابوطالب علیه السلام قسمت اعظم از عمر شریف خود را در راه دفاع از پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه وآله گذرانیده و در این مسیر خشم و غضب کفار را به جان خرید.‌
طعنه‌ ‌ها را پذیرفت، رنجها و سختیهای شعب ابوطالب که در واقع نوعی تحریم سیاسی اقتصادی و فرهنگی قریش بر علیه پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه وآله بود را تحمل نمود.‌
در مواضع مختلف با گفتارهای خود به نثر و شعر، حمایت خود را از پیامبر اکرم (ص) اعلام داشت.‌
فرزندان خود، امیرالمومنین علی(ع) و جعفر را به ایمان به پیامبر اکرم(ص) و قبول اسلام و همراهی و دفاع از آن حضرت امر می فرمود.‌
در آخرین لحظات زندگی نیز فرزندان و خاندان خود را به حمایت و پشتیبانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وصیت و سفارش نمود.‌
رسول خدا (ص) در رحلت او که با رحلت حضرت خدیجه (س) فاصله چندانی نداشت، آنچنان اندوهگین می شود که آن سال را عام الحزن “سال اندوه” نام می نهد.‌
نمونه ای از فضائل و مناقب حضرت ابوطالب در احادیث
در کتب شیعه و سنی، احادیث بسیاری درباره شخصیت و عظمت و بخصوص ایمان و توحید حضرت ابوطالب علیه السلام موجود است که هر شخص با انصافی را بر آن می دارد که به این امر روشن و آشکار اعتراف کند.‌
علامه امینی رحمه الله در کتاب ارزنده الغدیر جلد ۷ و ۸، با استفاده از کتب معتبره اهل سنت، احادیث و شواهد بسیار زیادی را در این زمینه نقل می کند که به عنوان نمونه توجه خوانندگان گرامی را به چند حدیث جلب می نماییم: ‌
۱‌)‌‌ ‌امیرالمومنین(ع) فرمودند: به خدا سوگند نه پدرم حضرت ابوطالب و نه عبدالمطلب و نه هاشم و نه عبد مناف، هیچکدام بتی را نپرستیدند. به آن حضرت عرض کردند: پس چه چیزی را می پرستیدند؟ فرمودند: آنها همیشه به طرف کعبه و بردین حضرت ابراهیم علیه السلام نماز می گذاردند و به دین آن حضرت معتقد بودند.‌
۲‌) روزی امیرالمومنین(ع) در رحبه (محلی در کوفه) نشسته بودند و جماعتی از مردم در اطراف آن حضرت اجتماع کرده بودند. شخصی از جای برخاسته و گفت: شما در این مقامات رفیع و منزلت منیع جای دارید و حال آنکه پدرت در آتش جهنم گرفتار عذاب است؟‌
حضرت فرمودند: ساکت شو، خدا دهانت را بشکند، سوگند به آن خدایی که حضرت محمد صلی الله علیه وآله را بحق به پیامبری مبعوث فرمود، اگر پدرم در حق جمیع گنهکاران روی زمین شفاعت کند، خداوند شفاعت آن بزرگوار را در حق آنان قبول می کند و همه آنها را به شفاعت پدرم داخل بهشت می کند. آیا پدر من در آتش جهنم معذب باشد در حالی که پسرش قسمت کننده بهشت و جهنم است؟
سوگند به آن خدایی که حضرت محمد(ص) را بحق به پیامبری مبعوث فرمود، در روز قیامت نور حضرت ابوطالب(ع) همه انوار خلایق را خاموش می کند مگر پنج نور را
▪ نور پیامبر اکرم(ص)
▪ نور من
▪ نور حضرت فاطمه زهرا(س)
▪ نور امام حسن و امام حسین(ع)
▪ نور امامان از فرزندان امام حسین(ع.)‌
آگاه باش! نور حضرت ابوطالب(ع) از نور ما اهل بیت است که خداوند متعال آن نور را دوهزار سال قبل از خلقت آدم خلق کرده است.‌
۳‌) امام صادق (ع) فرمودند: ان ابا طالب من رفقاء النبیین و الصدیقین و الشهداء والصالحین و حسن اولئک رفیقا “همانا حضرت ابوطالب(ع)، از رفقا و همنشینان پیامبران و صدیقین و شهدا و صالحین می باشد و چه خوب همنشینانی هستند.”‌
امام صادق علیه السلام فرمودند: “والله ان ایمان ابی طالب لو وضع فی کفه میزان و وضع ایمان هذا الخلق فی کفه میزان، لرجح ایمان ابی طالب علی ایمانهم”‌
به خدا سوگند، اگر ایمان حضرت ابوطالب را در کفه ای از ترازو قرار دهند و ایمان این خلق را در کفه دیگر ترازو، به تحقیق ایمان حضرت ابوطالب بر ایمان آنها برتری خواهد داشت.‌
حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در پاسخ نامه جناب عبدالعظیم حسنی که از آن حضرت درباره ایمان حضرت ابوطالب سوال کرده بود فرمودند:‌
‌” اما بعد، فانک ان شککت فی ایمان ابی طالب، کان مصیرک الی النار”‌
‌”به نام خداوند بخشنده مهربان، اما بعد اگر تو در ایمان حضرت ابوطالب علیه السلام شک کنی جایگاه تو در آتش جهنم خواهد بود.”‌

منبع : روزنامه رسالت