شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا
تکلیف «استقلال» چیست؟
اگر دوباره تغییری در ماجراها به وجود نیاید، استقلال در راه بازگشت به پیكر سازمان تربیت بدنی و تبدیل شدن مجدد به یكی از زیرمجموعه های آن قرار دارد و حتی اگر چنین نشود، به نظر می رسد كه پیوند یكساله این باشگاه پر طرفدار تهرانی به وزارت رفاه درحال پایان یافتن و همكاری دو طرف در آستانه اتمام است. وزیر جدید رفاه در پی جلسه ای با سران باشگاه و مدیران سازمان تربیت بدنی به چنان نتیجه و تصمیمی رسیده و ظاهراً آن را هم ابلاغ كرده است. تكلیف استقلال چیست؟
هیچكس نمی داند، اما این نكته مشخص است كه الحاق دو سو به یكدیگر نیز اتحاد موفقی نبود و معایب آشكاری در آن دیده می شد كه سبب می گشت هر دو سو ناراضی باشند و این وضعیت در اظهارات و كارهای هر دو طرف نیز مشهود بود. نه وزارت رفاه توانسته بود هیات مدیره ای را در باشگاه بر سر كار بگمارد كه محبوب و مورد نظر و وثوق خود باشد و نه آبی ها توانسته بودند بودجه مورد نظرشان را كه دلیل اصلی چنان پیوندی بود از طرف مقابل بگیرند و در نتیجه مشكلات مالی شان همچنان ادامه داشت. در یك كلام، دو طرف طی مدت مذكور(از دی ماه سال پیش به این سو) به یك پیكر واحد و به قول ورزشی ها به یك تیم هماهنگ و یكسان و واحد بدل نشده بودند و در یك راستا حركت نمی كردند. نمی دانیم «سازمان» می پذیرد كه دوباره استقلال را برای درازمدت تحت قیمومیت خود بگیرد یا نه و این قضیه ظرف چند روز آینده مشخص می شود، اما این مساله از مدتی پیش روشن شده بود كه برای اداره مالی استقلال باید فرآیندها و اهرم های جدیدی را یافت و در پی راهكارهای تازه ای بود و امروز كه وزارت رفاه دیگر در این عرصه حضور ندارند، انجام چنین كاری لازم تر و گریز ناپذیر شده است. ولی هر كاری كه در این خصوص انجام می پذیرد، باید با نهایت دقت و با تفكر صورت گیرد تا اشتباه دفعه قبل شكل نگیرد و دوباره هر دو طرف به این نتیجه نرسند كه تفاهم لازم برقرار نیست و جدایی دیگری را در آینده شاهد نباشیم، در همین لحظه و به طور فوری و ضربتی هم می توان هر كاری را انجام داد، اما چنان كاری شاید مثل مرتبه نخست پشتوانه ای نداشته باشد و به همان سرنوشت دچار و منجر شود و این چیزی است كه باید از آن پرهیز كرد.
● چند نكته
تا زمانی كه سازمان تربیت بدنی مشغول اندیشیدن در این خصوص و اتخاذ تدابیری درباره آن است، بد نیست توجه خود را ولو به طور گذرا به برخی مسایل مهم مبذول داریم:
۱) در تمام جهان فوتبال حرفه ای، باشگاهداری كار سازمان های خصوصی و افراد و اشخاص است و باشگاهداری دولتی و كارخانه ای بیشتر در كشورهای اروپای شرقی دیده می شود. حتی وزارت رفاه نیز پس از مدتی اندیشیدن به همین نتیجه رسیده و براین باور است كه تیمداری و تامین و حمایت تیم های باشگاهی در عرصه ورزش جزء شرح وظایف این نهاد (و كل دوایر و سازمان های دولتی) نیست.
۲ـ با شرح فوق باید اهرم ها و فرآیندهای مالی مستقل را برای اداره اقتصادی باشگاه استقلال یافت. شاید از این طریق هم آبی ها قدری احساس احتیاج و كمبود كنند، اما اگر این كار صورت پذیرد و استقلال كار را به كاردان بسپرد و از استادان و طراحان اقتصادی سود جوید و بتواند با مانورهای هوشمندانه با صاحبان صنایع مختلف قراردادهای كوتاه مدت ببندد، پس از مدتی به شرایطی خواهد رسید كه دیگر همچون امروز مقروض و محتاج نخواهد بود و اگر هم باشد، به شدت وحدت امروز نخواهد بود.
۳) تا چنان زمانی شاید سازمان تربیت بدنی مجبور باشد استقلال را در یك دوره انتقالی سرپرستی و از آن قیمومیت كند اما این هم تجربه ای غریبه برای تشكیلات ورزش كشور نیست و پیشتر هم دیده شده است، اما اگر این تشكیلات نمی خواهد كه فردا با پرسپولیس و چند تیم دیگر هم مشكل مشابهی را داشته باشد، باید از حالا طرح و برنامه هایی دقیق را برای قطع وابستگی دایمی آن ها به بودجه های دولتی بریزد و بساطی را تهیه كند كه باشگاه ها براساس سرمایه های خصوصی حركت و فعالیت كنند. این كار تعریف های مشخصی دارد و غیر قابل اكتساب نیست، اما طراحی درست و طراحان موثر می خواهد. لازم هم نیست كه ضربتی و ظرف مثلاً یك سال صورت گیرد. سازمان وقت و مهلت دارد كه دو سه سال را صرف طراحی و اجرای امور مربوطه كند و روالی را در پیش گیرد كه باشگاهداری در كشورمان از ۸ یا ۱۰ سال بعد به آرامی خصوصی و واقعاً حرفه ای شود.
۴) باشگاه استقلال مثل پرسپولیس متاسفانه طی سال های اخیر فقط دست «بگیر» داشته و چیز خاصی را پس نداده است.
تصور و نزد خود حساب كنید كه این تیم ها ظرف شش هفت سال اخیر چقدر پول و بودجه و كمك از اینجا و آن جا گرفته و چقدر ناله كرده اند و در عوض چقدر پس داده اند؟ حاصل كار و نتیجه بررسی تان ناامیدكننده خواهد بود. جام هایی بسیار اندك، بازی هایی كه گاه تاسف بار بوده است و در سال های اخیر داشتن ملی پوشانی اندك و كم شمار و رفتن به زیر سایه شهرستانی های پرتلاش تر، نمونه ها و نشانه های این روند هستند. آیا با این بساط باز هم باید درخواست استقلال و یا طلب های پرسپولیس از هرچیز دیگری برای ما مهم تر باشد؟
وصال روحانی
منبع : روزنامه سلامت
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دولت سیستان و بلوچستان امیرعبداللهیان حسین امیرعبداللهیان انتخابات شورای نگهبان حسن روحانی حجاب مجلس شورای اسلامی دولت سیزدهم مجلس نیکا شاکرمی
سیل ایران هواشناسی تهران شهرداری تهران سازمان هواشناسی آتش سوزی یسنا باران فضای مجازی هلال احمر آموزش و پرورش
خودرو قیمت خودرو قیمت طلا مسکن بانک مرکزی تورم قیمت دلار دلار ارز بازار خودرو حقوق بازنشستگان ایران خودرو
صدا و سیما مسعود اسکویی سوئد مهران غفوریان رضا عطاران بی بی سی تلویزیون صداوسیما موسیقی سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس آمریکا روسیه ترکیه اوکراین انگلیس نوار غزه ایالات متحده آمریکا اتحادیه اروپا
پرسپولیس فوتبال استقلال سپاهان لیگ برتر باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال علی خطیر بازی تراکتور جواد نکونام لیگ قهرمانان اروپا
آیفون اینستاگرام اپل ناسا گوگل صاعقه موبایل تلفن همراه عکاسی
استرس کبد چرب فشار خون گرما