جام جهانی ۲۰۰۶ شکاف برداشته است!

آلمان كه دیوانه فوتبال است، در فاصله ۵‎/۵ ماه تا شروع مسابقات جام جهانی در این كشور هر روز خود را بیشتر مهیای این مهم و میزبانی رقابتها می كند اما برخی مشكلات ظاهراً كوچك در این روند تداركاتی خدشه و تأخیر انداخته و مقدمات برپایی بزرگترین تورنمنت فوتبال جهان (و شاید كل ورزش دنیا) را دچار خلل ها و توقف های مقطعی كرده است. این درحالی است كه مراسم قرعه كشی پیكارها كه اخیراً در شهر لایپزیك برگزار شد، تكلیف ۳۲ تیم حاضر در عرصه منجمله ایران را مشخص و گروه بندیها و نحوه تقابل آنان را با یكدیگر روشن ساخت و لااقل این قسمت از ماجرا را فاقد ابهام كرد.
پس از مسابقات فوتبال جام ملتهای اروپا ۱۹۸۸ كه در آلمان برگزار شد، جام جهانی ۲۰۰۶ بزرگترین تورنمنت ورزشی ای است كه ژرمن ها آن را تجربه می كنند و باید اذعان داشت كه آنها در كل و در اصل و اصول از ماهها پیش برای این مهم آماده بوده اند. ۱۲ استادیومی كه باید محل انجام بازیهای ۸ گروه ۴ تیمی جام باشند، از مدتها پیش مهیا شده اند.برخی از آنها نو و تازه ساز هستند ولی بعضی ها همان استادیوم های قبلی و موجودند كه ترمیم و بازسازی شده اند. به عنوان مثال ورزشگاه مدرن و بالنسبه تازه احداث شده آلیانز در شهر مونیخ، محل انجام بازی افتتاحیه خواهد بود، ولی بازی فینال را در ورزشگاه المپیك برلین خواهیم داشت كه سابقه آن به سال ۱۹۳۶ بازمی گردد و به خاطر این جام نوسازی و به طور اساسی ترمیم شده است.
حقیقت ماجرا
اینها فقط مقدمات و ظواهر قضیه است ولی حقیقت آن است كه به رغم كار ساختمانی طولانی و پرهزینه برخی از این استادیوم ها هنوز ایرادها و كمبودهایی دارند كه باعث می شود كار تداركاتی ژرمن ها ناقص جلوه كند و در حد كمال نشان ندهد. به عنوان مثال تیرماه امسال كه بازی فینال جام كنفدراسیونها در استادیوم نوساز و مدرن والداشتادیون شهر فرانكفورت جریان داشت، ریزش باران شدید و رعد و برق سبب شد قسمتی كوچك از سقف سوراخ شود و آب بشدت چكه كند و آبروی آلمانی ها در حضور میهمانان پرشمار خارجی برود. آبی كه چكه می كرد، از بالا بر روی سر افراد و عكاسانی كه در زیر آن و روی سطح پیست نشسته و مشغول كار بودند، می ریخت. این درحالی است كه ۱۲۶ میلیون یورو (۱۴۸ میلیون دلار) صرف احداث والداشتادیون شده است و هیچكس انتظار نداشت كه در همان نخستین مرتبه به آزمون كشیدن آن در یك تورنمنت مهم بین المللی (جام كنفدراسیونها) این طور روسیاه شود.
آن قدرها هم سیمانی نبود
این پایان ماجرا نبود و آبان ماه امسال نیز بخشی از سكوهای سیمانی استادیوم فرانكن اشتادیون شهر نورنبرگ كه مثل والداشتادیون فرانكفورت یكی از محل های برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶ خواهد بود، براثر جست و خیز مردم و تحرك شدید تماشاگران هیجان زده شكاف برداشت و متزلزل شد و معلوم شد كه آن قدرها هم سیمانی نبوده است!آن گاه ماجرای ورزشگاه مركزی شهر كایزرس لاترن پیش آمد كه آن را استادیوم فریتز والتر نامگذاری كرده اند. طی این اتفاق كه اوایل آذرماه روی داد، قسمتی از سقف این ورزشگاه هم شكاف و ترك برداشت و بازی آن هفته كایزرس لاترن با اینتراخت فرانكفورت از لیگ آلمان به همان خاطر انجام نشد و به تأخیر افتاد. درست است كه استادیوم پس از فقط ۵ روز تعطیلی بازگشایی شد و مسؤولان به گونه ای استادیوم را مرمت كردند اما اطمینانی در دست نیست كه چنان ایرادی در همان محل و یا در سایر استادیوم های محل انجام جام جهانی بروز نكند و «سقف جام جهانی» دوباره چكه نكند!
مشكلات امنیتی
حتی به لحاظ امنیتی و برقراری و تأمین سلامتی برای ورزشكاران نیز كار آلمانی ها كامل نبوده است. طی مسابقه چندی پیش هامبورگ با كلن در لیگ فوتبال آلمان یك شیء پرتاب شده از سوی تماشاگران مستقر بر روی سكوها بر سر الكساندر لاس هافبك هامبورگ برخورد و پیشانی وی را خونین و زخمی كرد. این اتفاق در «ایول اره نا»ی شهر هامبورگ و در حضور دهها خبرنگار و هزاران تماشاگر بر روی سكوها و البته میلیونها بیننده تلویزیونی روی داد و همه را متأثر و دچار ترس كرد و همگان از خود می پرسیدند آلمان در خرداد و تیر ۸۵ كه میزبان ۳۲ تیم برتر دنیا و میلیون ها توریست خارجی و داخلی خواهد بود، چطور خواهد توانست ضایعات را كاهش دهد و از تكرار حوادثی از آن قبیل كه گفتیم، پرهیز كند.طبیعی است كه چنان قضایایی آثار و پیامدهای نگران كننده خود را بر سران فوتبال دنیا هم گذاشته باشد. سپ بلاتر رئیس سوئیسی فیفا یكی از كسانی بود كه معترض شد و گفت: «این یك هشدار جدی برای كمیته سازماندهی جام و به واقع برای كل ژرمن ها است تا خودشان را جمع و جور و معایب كار تشكیلاتی شان را رفع كنند. آلمانی ها وظیفه دارند كه هر چه سریعتر مسأله كنترل تماشاگران ناآرام و سركوب آشوبگران را روشن كنند و این را هم به سامان برسانند وگرنه با مشكلات عظیمی طی ایام برگزاری جام جهانی مواجه خواهیم شد.
نگران نباشید
در همین راستا قرار است تورها و حائل های حفاظتی در پشت دروازه ها در تمامی استادیوم های محل برگزاری رقابتها نصب شود و اقدامات امنیتی تشدید گردد اما وولفگانگ نیرزباخ كه نایب رئیس كمیته سازماندهی جام جهانی است می گوید این مسأله نباید موجب نگرانی مردم شود و یك نوع بی احترامی مستقیم به آنها تلقی گردد. او می افزاید: «نه ما دچار اضطراب شده ایم و نه تماشاگران باید احساس خطر كنند. ما خوشبختانه به یك مرحله حاد نرسیده ایم كه همه چیز در آن به هم ریزد و به نقطه ای برسیم كه تمام باورهای قبلی مان مخدوش و تداركات مان باطل شود و در نتیجه نیازی هم به عملیات اضطراری نیست. فلسفه كاری و شكل نگرش ما به مسائل اجرایی و نوع برگزاری این رقابتها به جای خود باقی است و تغییری در آن به وجود نیامده است. ما همین حالا هم تدابیر لازم را برای مهار آشوب های احتمالی در داخل استادیوم های خود داریم و یكی از آنها استفاده از دوربین های مخفی و مداربسته است. ما از این طریق می توانیم عملكرد تمام تماشاگران را زیرنظر داشته و هرگونه خشونت احتمالی برروی سكوها را سركوب كنیم. بله، ما برای هولیگانها (آشوبگران میادین فوتبال) برنامه های گسترده ای داریم و به هیچ وجه مغلوب آنها نخواهیم شد.اگر هولیگانها فكركرده اند كه می توانند خرابكاری موردنظرشان را صورت دهند و سپس بین خیل جمعیت گم و ازنظرها دور شوند، اشتباه بزرگی كرده اند. ما همین حالا هم آنها را زیرنظر داریم!»
رسوایی داور
با این حال این نیز پایان ماجرا نیست و قضایای مربوط به رابرت هویزر داور فاسد و رشوه گیری كه با دریافت مبالغی كلان نتایج برخی مسابقات باشگاهی در آلمان را تحت تأثیر خود قرارداده و بازیها را طوری سوت می زد كه دلخواه شرط بندان باشد، مزیدبرعلت شده و تجسم و تصویر موجود از كشور میزبان جام جهانی هجدهم را كه به خودی خود نیز و براساس توضیحات فوق قدری مخدوش بود، سست تر و معیوب كرده است.رسوایی هویزر و ناداوریهای شرم آور این قاضی ۲۶ ساله كه تا پایان عمر از امر قضاوت محروم و ازسوی مقام های قضایی به حبسی ۲۹ ماهه فرستاده شد، درحالی شكل گرفت كه سالها آلمانی ها كشورهای دیگر را به خاطر داشتن داوریهای مغرضانه و مشكوك مسخره و محكوم می كردند و سینه جلو می دادند و مدعی بی عیب و نقص ترین سیستم ها در داوری مسابقات فوتبال خود بودند. ولی آن خانه عظیم خیالی را حتی یك تلنگر كوچك از جانب هویزر شكست و ویران ساخت. ژرمن ها مدعی اند كه با پیگرد قضایی هویزر و سایر خاطیان و مجازات اكید و شدید آنها، آن رسوایی را تحت كنترل گرفته و از عواقب سوء آن كاسته اند. اما لطمه برخاسته از آن رسوایی فراتر از آن بود كه حتی با زندانی شدن هویزر و دستیار كروات وی و همچنین بررسی پرونده داوری های مسأله دار دومینیك ماركز آرام گیرد و محو شود و چیزی كه از آن قضیه برجای ماند خدشه دار شدن تصویر و برداشت مردم دنیا از كشور میزبان جام جهانی ۲۰۰۶ و تداركات ژرمن ها برای برگزاری این رقابتها بود و خیلی ها از این پس به هیچ قضاوتی در ورزش آلمان اعتماد نكرده و با دیده تردید به نتایج مسابقات مختلف این كشور خواهندنگریست و این، طبعاً جام جهانی ۲۰۰۶ را هم دربرخواهدگرفت.
موارد مثبت
با این حال برخی موارد مثبت نیز در امر میزبانی مسابقات توسط آلمانی ها رؤیت شده كه تا این لحظه ازبین نرفته و تصویری منفی از آن متصاعد نشده است. به عنوان مثال از ۱۲ استادیوم در نظرگرفته شده برای برگزاری مسابقات ۱۱ تا متعلق به باشگاههای حاضر در بوندس لیگا هستند و این باعث می شود كه دخل و خرج استادیوم ها در قبل و بعد از ایام برگزاری مسابقات فوق در حیطه اختیارات باشگاهها و جزئی ازآن باشد و وجود اسپانسرهای فراوان و مشاركت آنها در امر سبب گشته است جام جهانی ۲۰۰۶ خطر یك ضرر بزرگ مالی را دربرنداشته باشد و حتی با یك نگاه بدبینانه می توان امیدوار بود كه این دوره جام جهانی به لحاظ مالی به اصطلاح «یربه یر» كند و هیچكس را بدبخت و ورشكسته نكند.
«بودجه» قیصر
به واقع امیدواری ها دراین خصوص به حدی است كه ژرمن ها می گویند این رقابتها سود زیادی را نیز نصیب شان خواهدساخت.فرانس بكن باوئر رئیس افسانه ای كمیته سازماندهی رقابتها كه لقب قیصر را یدك می كشد و چه در هیأت كاپیتان (۱۹۷۴) و چه به صورت مربی (۱۹۹۰) جام جهانی را برده است، چیزی حدود ۴۳۰ میلیون یورو را به عنوان «بودجه پایه» برای میزبانی جام دراختیار گرفته است و از آنجا كه حدود ۲۰۰ میلیون یورو ازطریق بلیت فروشی حاصل می آید و اسپانسرها نیز پول كلانی را وارد چرخه اقتصادی جام كرده اند، آلمانی ها هیچ نگرانی مالی ای را حس نمی كنند و مطمئن اند كه فوتبال این بار یك سود كلان اقتصادی را شامل حال شان خواهدكرد و این مسأله چرخ های اقتصاد كشورشان را روغن خواهدزد و به كل رویه ها و رویكردهای مالی دراین كشور جلا خواهدبخشید.
سیل توریست ها
درهمین ارتباط وزارت جهانگردی آلمان نیز انتظار ورود چیزی حدود ۳‎/۲ میلیون نفر را به این كشور درایام برگزاری جام جهانی می كشد. رقمی كه طبیعی است یك دنیا پول وارز خارجی را وارد چرخه تجاری آلمان خواهدكرد و در سایه آن می توان حفره هایی بسیار بزرگتر از آنچه را كه اخیراً در استادیوم های فرانكفورت، نورنبرگ و كایزرس لاترن به وجود آمده و حتی اعتبار به شدت خدشه دارشده جامعه داوری آلمان را ترمیم و تعمیر(!) كرد.البته، این طرز نگرش و باوری است كه آلمان دارد و شاید باور سایرین چیزی به جز این باشد.
وصال روحانی

منبع : روزنامه ایران