سیدعمادالدین نسیمی حسنی شیرازی

جنسیت: مرد
تخلص: نسیمی
تولد و وفات: ( ... )س نهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عالم و عارف ، صوفی و شاعر
زندگی‌‌‌‌نامهٔ نسیمی پر ایهام و ابهام است و میان تذکره‌ها در این زمینه اختلاف است. بعضی او را از اهالی شیراز و از سادات آن خطه می‌دانند و عده‌ای تولدش را در دهکدهٔ نسیم در اطراف بغداد و تخلص نسیمی وی را از آن جهت می‌دانند. حال‌آنکه به آوردهٔ حاشیهٔ "مرآت‌الفصاحه" نسیمی قبلاً هاشمی و سید نیز تخلص داشته است. برخی وی را از ناحیهٔ شماخی می‌دانند و نسیمی شروانی لقب داده‌اند ، که به قول صاحب "حروفیه در تاریخ" شوانیبودن او به‌‌‌‌علت تنفر حروفیان از شهر شروان که مقتل فضل بوده ، ما را در بوتهٔ شک و تردی می‌اندازد. نسیمی مدتی در شروان و نواحی قفقاز و باکو زندگی می‌کرده است و باز بان ترکی آشنا بوده و اشعاری نیز به این زبان دارد. برخی تذکره‌ها معتقدند که او را می‌توان جزء اولین شاعر زبان ترکی غربی و تنعا شاعر واقعی آندوره به شمار آورد. بعضی او را از اهالی تبریز دانسته‌اند و این مطلب از اقامت طولانی وی در تبریز مایه گرفته است. نسیمی از خلفاء حروفیان بود و به فضل‌الله نعیمی ارادت می‌ورزید. او از ایام جوانی وارد حلقهٔ مریدان فضل شد و در سفر و حضور ، یار و همدم او بود. وی علاوه بر رابطهٔ روحانی و معنوی ، رابطهٔ سببی نیز با استاد برقرار کرد و داماد فضل شد. بعدها نیز در زمرهٔ چهار تن از یاران و خلفای نزدیک فضل درآمد. پس از قتل فضل ، سیمی به آناطولی رفت و در آنجا با علی الاعلی ، جانشین فضل ، ملاقات کرد و مناظره‌ای نیز بین آنها درگرفت که به قول صاحب "حروفیه در تاریخ" همهٔ این مناظرات در کتاب "استوانامه" غیاث‌الدین محمد ذکر شده است. نسیمی با طبع پرشوری که داشت تمام افکار و عقاید خود را از طریق اشعار بیان کرد. مبارزهٔ وی علیه دشمنان عقاید و افکارش ، دلیلی بر الحاد و قتل او شد. اکثر تذکره‌ها سال قتل او را ۸۳۷ق نوشته‌اند که در زرقان از توابع شیراز رخ داده و برخی دیگر ۸۲۰ق و در حلب دانسته‌اند. مؤلف "فرهنگ سخنوران" علاوه بر ۸۷۳و۸۸۴ و۸۰۷ را نیز ذکر کرده‌اند در تذکرهٔ "مرآت‌الفصاحه" به نقل از تذکره‌نویسان مرگ وی بین ۸۳۰ - ۸۰۶ق ذکر شده است و قول ۸۰۶ مقرون به صحت دانسته‌اند. وی همچنین آورده که در زرقان از توابع شیراز ، به سر قبر او رفته است. صاحب حاشیهٔ "مجالس العشاق" نام وی را سید علی ذکر کرده است. از آثار وی: "دیوان" شعر ، در حدود سه هزار بیت.

منبع : مطالب ارسالی