بیا امروز ما مهمان میریم

بیا امروز ما مهمان میریم		بیا تا پیش میر خود بمیریم
ز مرگ ما جهانی زنده گردد		ازیرا ما نه قربان حقیریم
به مرغی جبرئیلی را ببندیم		به جانی ما جهانی را بگیریم
سبو بدهیم و دریایی ستانیم		چرا ما از چنین سودی نفیریم
غلام ماست ازرق پوش گردون		غلام خویشتن را چون اسیریم
چو ما شیریم و شیر شیر خوردیم		چرا چون یوز مفتون پنیریم
خمش کن نیست حاجت وانمودن		به پیش تیر باشی گر چه تیریم