دلی کامد ز عشق دوست در جوش

دلی کامد ز عشق دوست در جوش		بماند تا قیامت مست و مدهوش
ز بسیاری که یاد آرد ز معشوق		کند یکبارگی خود را فراموش
بر اومید وصال دوست هر دم		قدح‌ها زهر ناکامی کند نوش
برون آید ز جمع خود نمایان		بیندازد ردای و فوطه از دوش
اگر بی دوست یک دم زو برآید		شود در ماتم آن دم سیه‌پوش
فروماند زبان او ز گفتن		بماند تا ابد حیران و خاموش
درین اندیشه هرگز نیز دیگر		بننشیند دل عطار از جوش