میزان توصیه شده غذائی

انرژى

نياز کالريک نوجوانان به‌خوبى مطالعه و تشخيص داده نشده است، ولى براساس مطالعات انجام شده و مطالعات توسط بمب کالريمتري، بين کالرى مورد نياز و قد رابطه مستقيمى وجود دارد. قد هر فرد احتمالاً بهترين شاخص نشان‌دهنده آنابوليسم و رشد در اين دوره است. بنابراين استفاده از واحد Kcal/cm با استفاده از RDA يک راه عملى به‌نظر مى‌رسد. براساس مطالعات انجام شده در ايالات‌متحده در دختران حداکثر نياز کالريک به هنگام اولين قاعدگى به ۲۵۵۰ کيلو کالرى مى‌رسد که پس از منارک کمى کاهش مى‌يابد. در پسران ميزان کالرى مورد نياز با شدت افزايش رشد رابطه دارد و به حداکثر ۳۴۰۰ کيلو کالرى مى‌رسد، ولى در حوالى ۱۹ سالگى حدود ۵۰۰ کيلوکالرى کاهش مى‌يابد. بهترين راه ارزيابى ميزان و کفايت دريافت انرژى اندازه‌گيرى ترکيب بدن (Body composition) است. به‌علاوه، ميزان فعاليت جسمانى عامل ديگرى است که بر ميزان نياز کالُريک فرد تأثير مى‌گذارد.

پروتئين

در مورد نياز به پروتئين هم مانند انرژي، بهتر است وضعيت فيزيولوژيک (يا مرحله بلوغ جنسي) به‌جاى سن تقويمى در نظر گرفته شود. در اينجا هم در نظر گرفت مقدار RDA به تناسب قد مناسب‌ترين روش مى‌باشد. به‌طور کلى پروتئين توصيه شده روزانه در پسران حدود g/cm ۰/۲۹ براى سنين ۱۴-۱۱ سال و g/cm ۰/۲۳ براى ۲۲-۱۵ سالگى در دختران ۲۹/۰، ۲۸/۰ و ۲۷/۰ به ترتيب براى سنى ۱۴-۱۱، ۱۸-۱۵-۱۵، ۲۲-۱۹ مى‌باشد. توجه داشته باشيد که علاوه بر سن فيزيولوژيک عوامل ديگرى مانند: نوع الگوى غذاى مصرفي، کيفيت پروتئين مصرفى و اسيد آمينه‌هاى موجود در آن مى‌توانند بر ميزان نياز مؤثر باشند و دريافت کافي، کفايت کالرى دريافتي، وضع پروتئين نوجوانان و کفايت ذخائر پروتئينى و ميزان دريافت آن. براى کسب اطمينان از رشد و تکامل جسمى آنها از اهميت ويژه‌اى برخوردار است.

ويتامين‌ها

ويتامين‌هاى محلول در چربى

بررسى‌هاى متعدد حاکى از مصرف ناکافى ويتامين در نوجوانان است. در ارتباط با ويتامين A بررسى‌هاى مختلف ميزان پائين پروتئين متصل به رتينول يا (RBP) را در کودکان سنين ۹ سال و کمتر عليرغم وضعيت خوب تغذيه‌اى گزارش کرده‌اند. هم‌زمان با رشد بلوغ غلظت RBP سرم افزايش يابد. به‌طور مثال نسبت RBP در مرحله ۴ مراحل بلوغ جنسى Tanner بالاتر از مرحله ۳ است. پس از بيست سالگى شواهدى مبنى بر ادامه اين افزايش وجود ندارد. اين نتايج حاکى از اهميت نقش ويتامين A در بلوغ جنسى است.

نياز به ويتامين D براى هموستاز کلسيم و فسفر و استحکام استخوان‌ها نيز در اين دوران افزايش مى‌يابد. اين نياز بايد از طريق منابع غذائى يا از طريق تابش مستقيم آفتاب به پوست تأمين شود.

ويتامين‌هاى محلول در آب

از بين ويتامين‌هاى محلول در آب نيز ويتامين C، فولاسين، ويتامين B₁₂، B₆ و ويتامين‌هاى مؤثر در متابوليسم انرژى (نياسين، ريبوفلاوين و تيامين) از اهميت ويژەاى برخوردار هستند. مصرف ناکافى ميو‌ه‌ها و سبزى‌ها در ميان نوجوانان و توجه کمتر به اين اقلام غذائى احتمالاً از علل اصلى مصرف ناکافى ويتامين C در بررسى‌هاى مصرف مواد غذائى در نوجوانان است.

استعمال دخانيات نيز مزيت بر علت مى‌تواند باشد، زيرا استعمال دخانيات مى‌تواند روى جذب و يا متابوليسم ويتامين C تأثير گذارد. فولاسين نيز به‌دليل نقش اساسى آن در متابوليسم پروتئين و به‌ويژه در گلبول‌سازى (erythropoeisis) و بيشتر DNA از اهميت ويژه‌اى در دوران نوجوانى برخوردار است. هم‌چنين ويتامين B₁₂ به‌دليل نقشى که در تقسيم و رشد سلولى دارد در اين دوران بايد مورد توجه قرار گيرد. اين ويتامين براى متابوليسم کربوهيدارت‌ها، پروتئين‌ها و چربى‌ها نيز مورد نياز مى‌باشد.

اهميت ويتامين B₆ در دوران نوجوانى به‌دليل نقش آن در فعاليت آنزيم‌هاى مؤثر در متابوليسم (پروتئين و اسيدهاى آمينه) است. تجربه نشان داده است که با افزايش مصرف ويتامين B₆ در نوجوانان فعاليت آنزيم آمينوترانسفر از گلبول‌ها افزايش مى‌يابد. بالاخره نياز به سه ويتامين نياسين، ريبوفلاوين و تيامين به‌دليل اهميت آنها در متابوليسم انرژى در اين دوران افزايش مى‌يابد.