نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ ـ congestive heart failure

نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ عبارت‌ است‌ از عارضه‌ای‌ از بسیاری‌ از بیماری‌های‌ جدی‌ كه‌ طی‌ آن‌ قلب‌ مقداری‌ از ظرفیت‌ پمپ‌ كردن‌ كامل‌ خود را از دست‌ می‌دهد. بنابراین‌ خون‌ به‌ داخل‌ دیگر اعضاء، خصوصاً ریه‌ها و كبد، پس‌زده‌ می‌شود.

ـ علایم‌ شایع‌:

۱. تند یا نامنظم‌ شدن‌ ضربان‌ قلب‌

۲. برجسته‌ شدن‌ سیاهرگ‌های‌ گردن‌

۳. خستگی‌، ضعف‌ یا غش‌

۴. سرفه‌ (معمولاً خلط‌دار)

۵. كاهش‌ فشار خون‌

۶. تورم‌ شكم‌، پا و مچ‌ پا

۷. بزرگ‌ شدن‌ كبد

۸. تنگی‌ نفس‌، به‌ خصوص‌ هنگام‌ فعالیت‌ یا موقع‌ صاف‌ درازكشیدن‌ روی‌ تخت‌

ـ علل‌ بیماری:

۱. حمله‌ قلبی‌؛ بیماری‌ سرخرگ‌های‌ قلب‌

۲. بیماری‌ شدید ریه‌ها، مثل‌ آمفیرم‌

۳. كاردیومیوپاتی‌ (بیماری‌ عضله‌ قلب‌)

۴. بیماری‌ دریچه‌های‌ قلب‌

۵. ندرتاً تومور قلب‌

۶. فشار خون‌ بالا

۷. نامنظمی‌های‌ ضربان‌ قلب‌

۸. پركاری‌ تیرویید

۹. بیماری‌ مادرزادی‌ قلب‌

۱۰. كم‌خونی‌ شدید

۱۱. عفونت‌هایی‌ كه‌ به‌ عنوان‌ عارضه‌ یك‌ بیماری‌ زمینه‌ای‌ قلب‌ رخ‌ می‌دهند.

ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:

۱. چاقی‌

۲. رژیم‌ پرچرب‌ و پرنمك‌

۳. سیگار كشیدن‌

۴. عفونت‌هایی‌ كه‌ با تب‌ بالا همراه‌ هستند.

۵. مصرف‌ الكل‌. الكل‌ باعث‌ كاهش‌ كار قلب‌ می‌شود.

۶. مصرف‌ بعضی‌ از داروها، از جمله‌ داروهای‌ مسدودكننده‌ بتا آدرنرژیك‌

ـ پیشگیری‌:

اگر دچار بیماری‌ای‌ هستید كه‌ منجر به‌ نارسایی‌ قلب‌ می‌شود، به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنید و برنامه‌ درمانی‌ مربوطه‌ را به‌ دقت‌ اجرا كرده‌ و بدان‌ پایبند باشید. دستورات‌ تغذیه‌ای‌ را نیز رعایت‌ كرده‌، كشیدن‌ سیگار و نوشیدن‌ الكل‌ را متوقف‌ كنید.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

امید به‌ زندگی‌ كاهش‌ می‌یابد، اما بسیاری‌ از موارد را می‌توان‌ تا مدتی‌ با دارو و گاهی‌ جراحی‌، به‌ خوبی‌ كنترل‌ كرد. در بعضی‌ از موارد مزمن‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ هرگونه‌ عفونتی‌ باعث‌ بدتر شدن‌ بیماری‌ می‌شود.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

جمع‌ شدن‌ مایع‌ در ریه‌ها، نامنظمی‌های‌ ضربان‌ قلب‌.

ـ درمان‌:

۱. امكان‌ دارد آزمایشات‌ تشخیصی‌ شامل‌ موارد زیر باشند: آزمایش‌ خون‌ و ادرار؛ اكوكاردیوگرافی‌؛ بررسی‌ قلب‌ با كاتتر؛ عكس‌برداری‌ از قلب‌ و ریه‌ها با اشعه‌ ایكس‌؛ آنژیوگرافی‌؛ بررسی‌ رادیواكتیو از كارایی‌ عضله‌ قلب ( اسكن‌ تالیم‌).

۲. هدف‌ از درمان‌ عبارت‌ است‌ بهبود كار پمپ‌ كردن‌ قلب‌، كه‌ معمولاً به‌ كمك‌ دارو، استراحت‌، و سایر اقدامات‌ حمایتی‌ انجام‌ می‌گیرد.

۳. گاهی‌ بر حسب‌ علت‌ بیماری‌، ممكن‌ است‌ جراحی‌ روی‌ دریچه‌های‌ قلب‌، سرخرگ‌های‌ قلب‌، یا آنوریسم‌ (شكم‌ آوردن‌) دیواره‌ بطن‌ قلب‌ انجام‌ شود.

۴. پیوند قلب‌ در موارد شدیدی‌ كه‌ به‌ درمان‌ دارویی‌ پاسخ‌ نمی‌دهند.

۵. دستبند یا گردن‌آویزی‌ همراه‌ خود داشته‌ باشید كه‌ نوع‌ بیماری‌ و داروهایی‌ كه‌ دریافت‌ می‌كنید روی‌ آن‌ نوشته‌ شده‌ باشد.

۶. بستری‌ شدن‌ در موارد شدید

ـ داروها:

۱. داروهای‌ ادرارآور (دیورتیك‌ها) برای‌ كاهش‌ تجمع‌ مایع‌ در بدن‌ و ورم‌

۲. دیژیتال‌ برای‌ تقویت‌ و تنظیم‌ ضربان‌ قلب‌

۳. داروهای‌ ضد نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌ برای‌ منظم‌ كردن‌ ضربان‌ قلب‌

۴. اگر از داروهای‌ ادرارآور یا دیژیتال‌ استفاده‌ می‌كنید، باید پتاسیم‌ بیشتری‌ دریافت‌ بكنید.

۵. داروهای‌ گشادكننده‌ عروق‌ برای‌ كاهش‌ فشارخون‌، حتی‌ اگر فشارخون‌ طبیعی‌ باشد. این‌ كار برای‌ برداشتن‌ بار از دوش‌ قلبی‌ كه‌ باید خون‌ را به‌ درون‌ این‌ رگ‌ها پمپ‌ كند انجام‌ می‌گیرد.

ـ فعالیت‌:

در مراحل‌ اولیه‌، استراحت‌ در تخت‌ به‌ حالتی‌ كه‌ قسمت‌ بالای‌ بدن‌ بالاتر از سایر نقاط‌ بدن‌ قرار گیرد اهمیتی‌ به‌ حد دارو دارد. از فعالیت‌ بدنی‌ غیرضروری‌ (مثل‌ بالارفتن‌ از راه‌ پله‌) تا زمانی‌ كه‌ بیماری‌ تحت‌ كنترل‌ در نیامده‌ است‌ خودداری‌ كنید. برای‌ كاهش‌ علایم‌، ممكن‌ است‌ لازم‌ شود نوع‌ زندگی‌ خود را تغییر دهید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

سعی‌ كنید وزن‌ خود به‌ حد ایده‌آل‌ برسانید تا از فشار روی‌ قلب‌ كاسته‌ شود. رژیم‌ غذایی‌ باید كم‌ نمك‌، كم‌ چرب‌، و دارای‌ مقادیر زیای‌ فیبر غذایی‌ باشد. به‌ هیچ‌ عنوان‌ الكل‌ ننوشید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. علایم‌ عفونت‌، از جمله‌ تب‌، دردهای‌ عضلانی‌، سردرد و سرگیجه‌

۲. بدتر شدن‌ علایم‌، به‌ خصوص‌ تند یا نامنظم‌ شدن‌ ضربان‌ قلب‌ یا بروز خس‌ خس‌ سینه‌ در شب‌

۳. سرفه‌ همراه‌ با زیاد شدن‌ خلط‌ یا خونی‌ شدن‌ آن‌

۴. افزایش‌ وزن‌ به‌ میزان‌ حدود 2- 5/1 كیلوگرم‌ در عرض‌ 2-1 روز

۵. اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل كنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.