عکس‌العمل‌های متفاوت بین گونه‌های گیاهی

اينکه چگونه علف‌کش‌ها توصيف يا طبقه‌بندى مى‌شوند بسته به سهولت کار است. قسمت عمدهٔ نحوهٔ تقسيم‌بندى بسته به صفات و خصوصياتى است که مفسر بر آنها تأکيد دارد. در حقيقت، معمولاً به‌طور حداقل علف‌کش‌ها به هشت روش تقسيم‌بندى شده‌اند. تمامى اين تقسيم‌بندى‌ها و واژه‌ها را بايستى به‌طور دقيق ياد گرفت تا اطلاعات مربوط به علف‌کش‌ها مفهوم شده و به‌طور صحيحى مورد استفاده قرار گيرد. علف‌کش‌ها به‌شرح زير تقسيم‌بندى شده‌اند:

عکس‌العمل‌هاى متفاوت بين گونه‌هاى گياهى

يک علف‌کش انتخابي، يک مادهٔ شيميائى است که درجهٔ سميت آن براى بعضى گياهان بيشتر از تعدادى ديگر است. علف‌کش‌هاى عمومى يا غيرانتخابى نسبت به کليهٔ گونه‌ها سمى هستند.

پوشش گياه يا خاک

علف‌کش‌هاى شاخ و برگ را مستقيماً بر روى شاخ و برگ گياهان مى‌پاشند. علف‌کش‌هاى مورد استفاده در خاک را نيز به خاک مى‌پاشند.

طول مدت ثبات در خاک

به هنگام استفاده از مقادير توصيه شده، علف‌کش‌هاى مقاوم (Persistent) باعث آسيب‌رسانى به گياهان کشت شدهٔ حساس در تناوب معمولى پس از برداشت مزرعه تيمار شده مى‌شوند. علف‌کش‌هاى داراى پس‌مانده پايدار (Long residual - Soil sterliants عقيم‌کننده‌هاى خاک) علف‌کش‌هاى ماندگارى هستند که به مدت يک يا چند فصل علف‌هاى هرز را کنترل مى‌کنند. بيشتر اوقات از آنها براى کنترل کليهٔ گياهان استفاده مى‌کنند. بر طبق کتاب جيب علف‌کش‌هاى منتشر شده توسط WSSA علف‌کش‌هاى داراى پس‌مانده آنهائى هستند که براى مدت نسبتاً کوتاهى (کمتر از يک فصل) به گياهچه‌هاى جوانه زده صدمه مى‌رسانند يا آنها را از بين مى‌برند.

پوشش منطقهٔ موردنظر

در تيمارهاى سرتاسرى (Broodcast treatments) سطح کل منطقهٔ تحت پوشش قرار مى‌گيرد. در تيمارهاى نوارى (Band treatments)، علف‌کش را به‌صورت پيوسته بر روى بخشى از منطقه مثلاً روى رديف‌ها يا بين رديف‌هاى گياهان مى‌پاشند. در تيمارهاى موضعى يا لکه‌اى (Spot treatments) علف‌کش‌زا (اغلب) به‌وسيلهٔ يک سمپاشى کوچک دستى بر روى مناطقى که علف‌هاى هرز به‌طور پراکنده مجتمع شده‌اند، مى‌پاشند. به اين ترتيب بخش نسبتاً کوچکى از کل منطقهٔ تيمار مى‌شود.

استفاده از علف‌کش‌ها در ارتباط با رشد و نمو گياهان زراعى و علف‌هاى هرز - علف‌کش‌هائى را که قبل از انجام شخم استفاده مى‌کنند، علف‌کش‌هاى قبل از شخم (Preplow) مى‌نامند. علف‌کش‌هاى پيش از کاشت (Preplant) علف‌کش‌هائى هستند که قبل از کاشت بذر يا نشاء در سطح خاک استفاده مى‌شوند. علف‌کش‌هاى قبل از سبز شدن، آنهائى هستند که قبل از جوانه‌زنى گياه زراعى يا يک علف هرز به‌خصوص و نه الزاماً هر دو، به‌کار مى‌روند. زمانى‌که مقصود گياه زراعى است قبل از سبز شدن عموماً به مفهوم مرحلهٔ پس از کاشت و قبل از سبز شدن گياه زراعى اشاره دارد. در گياهان زراعى چندساله (مثل چمن‌ها يا باغ‌ها) قبل از سبز شدن به مفهوم پيش از سبز شدن علف هرز است. علف‌کش‌هاى زمان شکاف (Cracking herbicides) آنهائى هستند که در زمان شروع شکاف خوردن سطح خاک بالاى گياهچه در حال خروج استفاده مى‌شوند. اين تيمارها را همچنين تيمارهاى خروج (At emergence) نيز مى‌نامند

علف‌کش‌هاى پس از سبز شدن آنهائى هستند که پس از سبز شدن گياه زراعى يا علف هرزى مخصوص استفاده مى‌شوند. اين علف‌کش‌ها را بر روى گياهان استفاده مى‌کنند مگر اينکه طريقى ديگر تأکيد شده باشد. تيمارهاى پس از سبز شدن را به کاربردهاى زود، دير و هدايت‌شونده تقسيم مى‌کنند. علف‌کش‌پاشى زود پس از سبز شدن ولى در طى مرحلهٔ اول رشد انجام مى‌شود. علف‌کش‌پاشى دير تيمارى است که پس از اينکه گياه زراعى يا علف هرز به خوبى مستقر شد صورت مى‌پذيرد. سمپاشى هدايت‌شوند (Directed postemergence) قرار دادن علف‌کش درمحل به‌خصوصى است به اين‌صورت که علف هرز را به‌طور کامل تحت پوشش قرار دهد و اين پوشش در مورد گياه زراعى به حداقل برسد. کابردهاى ذخيره (Layby application) هم‌زمان يا بعد از آخرين عمل وجين مکانيکى انجام مى‌شود.

روش‌هاى به‌کارگيرى علف‌کش در خاک

علف‌کش‌هاى مورد استفاده در خاک را ممکن است در سطح خاک، مخلوط در خاک، به‌صورت لايه‌اى در زير خاک، و يا به‌صورت تزريق در خاک به‌کار برند. در حالت لايه‌گذارى يا تزريق علف‌کش را به‌وسيلهٔ تيغه يا يک دندانه تزريق زير سطح خاک قرار دهند.

خصوصيات مرتبط با گياه

مسير حرکت علف‌کش در گياهان و مکانيسمى که توسط آن علف‌کش‌ها گياهان را از بين مى‌برند، معيارهائى ديگر براى تقسيم‌بندى هستند. اشاره به مسيرهاى حرکت علف‌کش به اين مفهوم است که علف‌کش‌ها يا به‌صورت سيمپلاست (انتقال از طريق آوندهاى آبکش) و يا به‌صورت آپوپلاست (انتقال از طريق آوندهاى چوب) يا تماسى (Contact - غيرقابل انتقال) هستند.