بیوم جنگل‌های بلوط

اين بيوم از شمال غربى کشور شروع مى‌شود و به سمت جنوب‌شرقى کشور ادامه پيدا مى‌کند. نظر به وجود سلسله جبال زاگرس در اين منطقه ما شاهد رطوبت نسبى مناسب و بارندگى حدود ۶۰۰ ميلى‌متر خواهيم بود که صرفاً به‌علت وجود کوه‌هاى زاگرس و جلوگيرى از عبور ابرهاى بازان‌زائى است که از سمت مديترانه به‌سمت فلات مرکزى ايران در حرکت مى‌باشند. اين بيوم داراى تابستان‌هاى خشک است ولى در بهار و پائيز داراى بارندگى قابل‌ملاحظه‌اى مى‌باشد.

در اين بيوم جوامع مختلف بلوط ايراني، بخورک و بنه وجود دارند که بلوط‌ها اگر چه در تمام بيوم پراکنده هستند ولى بيشتر در قسمت‌هاى بالاى بيوم قرار گرفته‌اند.

متأسفانه درختان اين بيوم اکثراً مورد دستبرد قرار گرفته‌اند و تردّد وحوش نيز عاملى در جهت تخريب بيشتر منطقه شده است. جنگل‌هاى غرب در حال حاضر فقط مى‌تواند نقش حفاظت خاک را ايفاء کنند و از نظر توليدات چوبى صنعتى فاقد اررش مى‌باشند. يکى از استعدادهاى بالقوهٔ منطقه توليدات فرعى (مازوج، گياهان داروئي) مى‌باشد که در صورت فعال شدن اين قسمت درآمد زيادى حاصل خواهد شد. درختان موجود به‌علت قطع‌هاى بى‌رويه اکثراً به‌صورت شاخه‌زاد هستند و به‌علت سخت و سفت شدن خاک امکان توليدمثل درختان دانه‌زاد به‌طور طبيعى از بين رفته است.

مهمترين گونه‌هاى اين بيوم عبارتند از:

بلوط ايران Quercus persica

چاتلانقوش Pistacia mutica

دارومازو Quercus infectoria

خنجک Pistacia khinjuk

يوول Quercus libani

کيکم Quercus cinerascens

بخورک Amygdalus scoparia