درد دل هر زمان فزون دارم

درد دل هر زمان فزون دارم		چه کنم بی‌وفاست دلدارم
همه با من جفا کند لیکن		به جفا هیچ ازو نیازارم
بار اندوه و رنج محنت او		بکشم زانکه دوستش دارم
یاد وصلش کنم معاذالله		کی بود این محل و مقدارم
تا توانم حدیث هجرش کرد		می‌رود صد هزار بیکارم
گفته بودم کزو کنم درخواست		تا نماید ز دور دیدارم
این قدر التماس خود چه بود		سالها شد که تا در آن کارم
باورم می‌کنی به نعمت شاه		کین قدر نیز هم نمی‌یارم