|
کورک‌ها برجستگى‌هاى کوچک و قرمزرنگى هستند که به‌علت باکترى شايع پوست يعنى استافيلوکوک طلائى ايجاد مى‌شوند. اين عارضه در داخل يا اطراف ريشهٔ مو بروز مى‌کند و به سرعت به‌صورت جوش‌هاى چرکى به قطر يک‌چهارم تا يک‌دوم اينچ ظاهر مى‌شود. مرکز اين ضايعات اغلب سياه مى‌شود و چرک يا چرک خونى از آن بيرون مى‌آيد. اين عارضه اغلب در افراد سالم و جوان ايجاد مى‌شود. اين ضايعات قبل از سرباز کردن و هنگامى‌که پوست نزديک استخوان را درگير مى‌کنند (مثل پوست روى انگشتان و جلو ساق پا) دردناک‌تر هستند. هنگامى‌که افراد در اقامتگاه‌هاى نزديک به هم زندگى مى‌کنند و وضعيّت بهداشتى خوبى ندارند، اين ضايعات ممکن است چند نفر را مبتلا کنند. اجتماع کورک‌ها در يک ناحيه را کفگيرک مى‌گويند. اين ضايعات معمولاً در پسران و اغلب در پشت گردن ايجاد مى‌شوند. وقتى عفونت عميق و گسترده باشد، ممکن است تب بروز کند. کفگيرک معمولاً کندتر از کورک بهبود مى‌يابد.
|
|
|
عفونت ريشه‌ها مو در موها و ريش تحت‌عنوان عفونت ريشهٔ مو (فوليکوليت) شناخته مى‌شود و ممکن است يک يا چند ريشهٔ مو را درگير کند.
|
|
|
|
|
کورک‌هاى منفرد را مى‌توان با به‌کار بردن حوله‌هاى گرم و مرطوب تا سرباز کردن و تخليهٔ آنها، درمان کرد. معمولاً بايد بايد از برش جراحى پرهيز کرد زيرا خطر گسترش عفونت وجود دارد. براى جلوگيرى از گسترش ترشحات کورک‌ها، آنها را با يک تنزيب سبک که براى جلوگيرى از خيس شدن دو يا سه بار در روز تعويض مى‌شود، بپوشانيد. کورک‌هاى روى بينى و صورت بايد توسط پزشک و با آنتى‌بيوتيک درمان شوند.
|
|
|
بهترين درمان عفونت ريشهٔ مو مصرف آنتى‌بيوتيک‌هاى خوراکى است که معمولاً از نوع مقاوم به پنى‌سيليناز٭ هستند. کفگيرک بايد توسط پزشک کشت داده شود تا مناسب‌ترين آنتى‌بيوتيک تعيين گردد.
|
|
|
٭ پنى‌سيليناز آنزيمى است که توسط برخى باکترى‌ها توليد مى‌شود و باعث تجزيه پنى‌سيلين مى‌گردد - م.
|
|
|
اگر دچار عفونت پوستى شديد، به بهداشت فردى خود توجه دقيق داشته باشيد. مراقب باشيد که از حوله‌ها و ليف‌هاى حمام ديگران استفاده نکنيد. براى جلوگيرى از گسترش عفونت از طريق قالب‌هاى صابون از صابون مايع استفاده کنيد. دست‌هاى خود را بعد از تميز کردن و پانسمان ضايعات کاملاً بشوئيد.
|
|
|
عفونت در زير بغل و کشالهٔ ران اغلب در اثر التهاب غدد ترشحى آپوکرين٭ که مسئول تمايز بوى خاص جنسى مرد و زن بالغ هستند و عدهٔ زيادى تصور مى‌کنند که با فقدان کامل آن نمى‌توان زندگى کرد، ايجاد مى‌شود. اين عفونت‌ها با تميزکردن مکرر و ملايم و خوددارى از مصرف مواد ضد تعريق درمان مى‌شوند. در صورت شدت عارضه، اين عفونت بايد با آنتى‌بيوتيک درمان شود.
|
|
|
٭ غددى که سلول‌هاى آن هنگام ترشح قسمتى از غشاى سلولى خود همراه ترشحات کنده مى‌شود ـ م.
|
