|
عفونت قارچى بدن (کچلى تنه) در اثر قارچى به نام تريکوفايتون که در لايه مردهٔ پوست رشد مى‌کند، ولى باعث التهاب در لايه‌هاى عميق‌تر و زندهٔ پوست مى‌گردد، ايجاد مى‌شود. اين ضايعات به‌صورت ماکول‌هاى پوسته‌دار شروع مى‌شود که به‌تدريج به شک يک حلقه به سمت خارج گسترش مى‌يابد و مرکز آن بهبود مى‌يابد. عفونت قارچى عمدتاً در کودکان و در بالغينى که به‌علت بيمارى‌هاى مزمن ضعيف شده‌اند، به‌وجود مى‌آيد. خارش اغلب شديد نيست. عفونت قارچى پوست سر (کچلى سر) معمولاً در کودکان بروز مى‌کند و ممکن است شديداً مسرى باشد. در بزرگسالان لکه‌هاى کچلى ممکن است ايجاد شود.
|
|
|
|
|
|
|
داروى ژنريک تولنفتات (تيناکتين) يک داروى صناعى ضدقارچ است که مى‌توان آن را بدون نسخه تهيه کرد. اين دارو در برطرف کردن عفونت‌هاى قارچى ظرف ۴ هفته مؤثر است. اين دارو را صبح و عصر مصرف کنيد و تا دو هفته بعد از برطرف شدن ضايعات مصرف آن را ادامه دهيد تا از عود آن جلوگيرى شود.
|
|
|
اگر درمان فوق مؤثر نبود، پزشک ممکن است يکى از کرم‌هاى ايميدازول يا سيکلوپيروکس را تجويز کند. اين داروهاى ضدقارچى نيز بايد ۷ تا ۱۰ روز بعد از ناپاديد شدن ضايعات مصرف شوند. در مواردى‌که ضايعات متعدد هستند، پزشک داروى گريزئوفولين را تجويز خواهد کرد. برخى از پزشکان در کودکان مبتلا به عفونت قارچى پوست سر مصرف گريزئوفولين و کرم‌هاى ضد قارچ را به‌طور توأم توصيه مى‌کنند. انسان‌ها اغلب عفونت قارچى را از حيوانات خانگى مى‌گيرند، بنابراين حيوانات خود را از نظر وجود ضايعات پوستى بررسى کنيد و در صورت لزوم آنها را درمان نمائيد.
|
|
|
|
|
اين عارضه را در پزشکى تحت‌عنوان کچلى کشالهٔ ران مى‌شناسند و ممکن است در اثر قارچ‌ها يا مخمرها ايجاد شود. ضايعات حلقه‌اى شکل ممکن است در ميان ضايعاتى که از چين‌خوردگى کشالهٔ ران تا قسمت فوقانى داخلى ران گسترش يافته است قابل تشخيص باشد (يا نباشد). عود ضايعه به‌ويژه در تابستان که رطوبت شرايط را براى رشد عامل بيمارى مساعد مى‌کند، شايع است. لباس تنگ و چاقى نيز براى رشد قارچ شرايط مطلوبى ايجاد مى‌کند.
|
|
|
|
|
درمانى که براى عفونت قارچى بدن ذکر شد براى خارش دلقک نيز به‌کار مى‌رود. براى کاهش رطوبت از پودر تالک دو بار در روز و قبل از خواب در ناحيهٔ مبتلا استفاده کنيد. درمان را حداقل دو هفته بعد از ناپديد شدن ضايعات ادامه دهيد. اگر بعد از دو تا سه هفته بهبودى حاصل نشد با پزشک مشورت کنيد.
|
|
|
|
|
اين ضايعه يکى ديگر از عفونت‌هاى قارچى (کچلى پا) است که در اثر مخمرها يا قارچ‌ها ايجاد مى‌شود. اين عفونت در کف پا و پردهٔ بين انگشتان پا به‌ويژه بين انگشتان سوم و چهارم که از نظر ساختمانى به هم نزديک و مستعد نگهدارى رطوبت (محيط مطلوب قارچ‌ها) هستند، پديد مى‌آيد. پوست ترک مى‌خورد و لايهٔ خارجى پوست کنده مى‌شود، و باعث خارش و سوزش مى‌گردد. در صورت بروز عفونت باکتريائى ثانويه قرمزي، تورم و ترشح از ضايعه ايجاد مى‌شود. در موارد شديد ناخن‌هاى پا درگير مى‌شوند و ضخيم، زردرنگ، و شکننده مى‌گردند. اين عارضه درمان را دشوار مى‌کند.
|
|
|
|
|
دو داروى بدون نسخه در موارد بدون عارضهٔ پاى ورزشکار مؤثر هستند که عبارتند از: تولفتات (تيناکتين، آفتات، تولنفتات ژنريک) و اسيد آنِد سيلنيک (مثل دِسِنکس). اين داروها را دوبار در روز صبح و درست قبل از خواب مصرف کنيد. اين داروها به‌صورت مايع، کرم، پودر و اسپرى در دسترس هستند. برخى از پزشکان معتقد هستند که شکل مايع آن ارجح است زيرا مادهٔ زمينه‌اى کرم باعث نگهدارى رطوبت مى‌شود. من با به‌کار بردن کرم تولنفتات موفقيت قابل قبولى به‌دست آورده‌ام.
|
|
|
اين داروها بايد حداقل به‌مدت چهار هفته در نواحى مبتلا به‌کار روند. سپس استفادهٔ ادوارى از پودرهاى داروئى در کفش‌ها و کفش‌هاى ورزشى از عود عارضه جلوگيرى خواهد کرد. عفونت‌هائى که بعد از چهار هفته درمان برطرف نشوند بايد توسط متخصص بيمارى‌هاى پوست مورد معاينه قرار گيرند تا بيمارى‌هائى مثل پسوريازيس (به مبحث پسوريازيس مراجعه کنيد). اگزما، و التهاب پوستى تماسى ناشى از حساسيت که ممکن است شبيه پاى ورزشکار به‌نظر آيند، کنار گذاشته شوند.
|
|
|
عفونت‌هاى باکتريائى که خود را با قرمزي، تورم، چرک، و تورم غدد لنفاوى نشان مى‌دهند، نياز به خيس کردن در سرم نمکى و آنتى‌بيوتيک دارند و درمان آنها بايد تحت‌نظر پزشک باشد. عفونت‌هاى ناخن پا به مقاومت نسبت به درمان معروف هستند و اغلب بايد از طريق جراحى برداشته شوند و درمان داروئى درازمدت ضرورى است.
|
|
|
پيشگيرى بهترين روش برخورد با پاى ورزشکار است. بعد از استحمام بين انگشتان خود را خوب خشک کنيد. جوراب‌هاى خود را فوراً نپوشيد. خشک کردن با هوا مؤثرتر هستند از استفاده از حوله به تنهائى است. کفش‌هائى که قابليت انتقال هوا را دارند و از چرم و کرباس ساخته شده‌اند پا را خشک‌تر از کفش‌هاى لاستيکى و پلاستيکى نگه مى‌دارند. از جوراب‌هاى جاذب رطوبت نخى استفاده کنيد. جوراب‌هاى ضخيم آکريليک جديد که رطوبت پا را مى‌گيرند، نسبت به جوراب‌هاى پشمى يا پنبه‌اى که رطوبت را حفظ مى‌کنند، ارجح هستند. استفادهٔ منظم از پودرهاى داروئى (تولنفتات) توصيه مى‌شود.
|
