نیامد وقت آن کز من بخواهی عذرآزارت؟

نیامد وقت آن کز من بخواهی عذرآزارت؟		دلم را شربتی سازی ز لعل چاشنی دارت؟
دل از دستم برون بردی که با ما سر در آری تو		بما سر در نیاوردی و سرها رفت در کارت
گمان بردم که: میجوید دلت وصل مرا، لیکن		مرا کمتر بجویی تو، که میجویند بسیارت
هم امروز از جهان دیدن فرو بندم دو بینایی		اگر دانم که: فردا من نخواهم دید دیدارت
سرم را می‌کنی پر شور و بردل می‌نهی منت		دلم را میکشی در خون و برجان می‌نهم بارت
ز روی راستی با تو ندارد سرو مانندی		که: گر در بوستان آیی، بمیرد پیش رخسارت
گل وصلی به دستم چون نمی‌آید چه بودی‌ار		کسی بودی که برکندی ز پای اوحدی خارت؟