زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد

زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد		رخت خود ازین منزل بردار، که دزد آمد
دزدست و شب تیره، چشم همگان خیره		گفتیم: مشوطیره، زنهار، که دزد آمد
این دزد عسس جامه، در گرمی هنگامه		می‌دزدد و می‌گوید: هشدار، که دزد آمد
دزدان جهان گشته، در خرقه نهان گشته		تا نیک بنشناسد عیار، که دزد آمد
این طرفه که: دزد آمد، در خرقه به مزد آمد		مزدی بده، از گفتم: بیدار، که دزد آمد
ای اوحدی، ار با تو نقدیست، به خلوت بر		پس بر درخلوت زن مسمار، که دزد آمد