عمر بی‌تو به سر چگونه برم

عمر بی‌تو به سر چگونه برم		که همی بی‌تو روز و شب شمرم
خونها از دو دیده پالودم		رخنه رخنه شد از غمت جگرم
تو ز شادی و خرمی برخور		که من از تو بجز جگر نخورم
مگر این بود بخششم ز فلک		که ز دست غم تو جان نبرم
چند برتافتم ز کوی تو روی		با قضا برنیامد آن حذرم