دل در هوست ز جان برآید

دل در هوست ز جان برآید		جان در غمت از جهان برآید
گو جان و جهان مباش اندیک		مقصود تو از میان برآید
سودیست تمام اگر دلی را		یک غم ز تو رایگان برآید
همخانه‌ی هرکه شد غم تو		زودا که ز خان و مان برآید
وانکس که فرو شود به کویت		دیرا که از او نشان برآید
گویی که اگرچه هست کامم		تا کام دل فلان برآید
لیکن ز زبان این و آنست		هر طعنه که از زبان برآید
نشنیدستی چنان توان مرد		ای جان جهان که جان برآید
دل طعنه‌ی تو بدید بخرید		تا دیده‌ی این و آن برآید
ارزان مفروش انوری را		گر باز خری گران برآید