ما در غمت به شادی جان باز ننگریم

ما در غمت به شادی جان باز ننگریم		در عشق تو به هر دو جهان باز ننگریم
خوش خوش چو شمع ز آتش عشق تو فی‌المثل		گر جان ما بسوخت به جان باز ننگریم
هر طاعتی که خلق جهان کرد و می‌کنند		گر نقد ماست جمله بدان باز ننگریم
سود دو کون در طلبت گر زیان کنیم		ما در طلب به سود و زیان باز ننگریم
گر عین ما شود همه ذرات کاینات		یک ذره ما به عین عیان باز ننگریم
اسرار تو ز کون و مکان چون منزه است		ما تا ابد به کون و مکان باز ننگریم
چون شد یقین ما که تویی اصل هرچه هست		در پرده‌ی یقین به گمان باز ننگریم
در کوی تو دو اسبه بتازیم مردوار		هرگز به مرکب و به عنان باز ننگریم
عطار چو کناره گرفت از میان ما		ما از کنار او به میان باز ننگریم