بيمارى‌ها و طريقه‌ پيشگيرى

اورژانس: بريدگى، تصادف شديد، سوختگى حاد، مسموميّت، خفگى در اثر خوردن چيز و بيمارى‌هاى مختلف.

'اميدوارم بچه‌ام هرگز مريض نشود!' شايد وقتى در آرامش هستيد اين‌طور فکر مى‌کنيد و مى‌خواهيد از اين مبحث ياد بگيريد که چطور به اين آرزو برسيد اما بهتر است اين فکر را هم بکنيد که ممکن است در يکى از روزهاى بى‌شمارى که سپرى مى‌شود فرزند شما نيز دچار حادثه‌اى بشود و يا گرفتار بيمارى واگيرى گردد و عاقلانه‌تر اين است که فکر کنيد که او بايد دچار حوادث شود!

شما از طريق فرزند خود تجاربى کسب کرده‌ايد: نوزاد را مى‌توان کاملاً از گزند دور داشت، اما بعد از يکسالگى مى‌بينيد که مطلقاً عملى نيست. در سن طفوليت تماس طفل با دنياى اطراف بيمارى‌ها و باکترى‌ها شروع مى‌شود. باکترى‌ها در هوا وجود دارند. آنها توسط انگشتان کودک و با غذا وارد دهان و بدن مى‌شود. اين مراحل کاملاً طبيعى است. ما همچنين مى‌دانيم که همهٔ باکترى‌ها بيمارى‌زا نيستند بعضى از آنها حتى مفيد هستند. برخى از آنها که توليد بيمارى مى‌کنند وقتى وارد بدن مى‌شوند شروع به فعاليت مى‌کنند و بدن در مقابل آنها به مقابله مى‌پردازد و ماده‌اى ترشح مى‌کند که فعاليت باکترى‌ها را خنثى سازد. در اين جنگ که مخفيانه صورت مى‌گيرد، گاهى باکترى‌ها پيروز مى‌شوند که در اين صورت طفل بيمار مى‌گردد. گاهى نيز بدن غالب مى‌شود که در اين صورت اتفاقى رخ نمى‌دهد.

در چه صورتى مى‌گوئيم که طفل واقعاً بيمار است؟ و از کجا مى‌فهميد که طفل سالم نيست؟ شما به‌عنوان مادر آن را خيلى زود درک مى‌کنيد. زيرا طفل خود را دقيقاً مى‌شناسيد و هميشه او را از راه لطف و محبّت مورد توجّه قرار مى‌دهيد و از راه احساس ظريف مادرانه به اين مطلب پى مى‌بريد.

اما هنگامى که تعادل حال طفل بدون دليل به هم مى‌خورد، زود به گريه مى‌افتد، بى‌ادب مى‌شود و برعکس خيلى ساکت و آرام مى‌گردد و ديگر تمايلى به بازى نشان نمى‌دهد و يا بى‌اشتها مى‌گردد، بد مى‌خوابد و شايد تب نيز ظاهر مى‌گردد.

در اينجا است که احتمال مى‌رود طفل بيمار باشد و در اين حالت هميشه شما به‌عنوان مادر بسيار نگران مى‌شويد زيرا به طفل خود علاقه داريد و در اينگونه مواقع معمولاً هميشه احتمالات بد مى‌دهيد و ترس از بيمارى خطرناک داريد حتماً فوراً سراغ کتابخانه مى‌رويد و اولين کتاب دربارهٔ بيمارى‌ها را بيرون مى‌کشيد و دنبال علائم خطرناک‌ترين بيمارى‌ها مى‌گرديد. لطفاً آن کتاب را فوراً ببنديد و به خود تلقين کنيد که غالب بيمارى‌ها ساده و سبک هستند. بيمارى‌هاى خطرناک به‌ندرت پيش مى‌آيد و بيشتر فکر خود را آرامش ببخشيد و دنبال چاره‌جوئى باشيد. زيرا درست در اين روزها که طفل بيمار است احتياج به مادرى صبور و با حوصله و خوشرو دارد که بتواند در بازوان او حمايت و محبت کافى احساس کند و از طرفى ديگر طبيب نيز در اينگونه مواقع به همکارى شما نياز دارد و اين فقط در صورتى ميسر است که شما عاقلانه فکر کنيد.

تا چه موقع بايد شخصاً بيمارى کودک را رفع و رجوع کرد و کى بايد سراغ طبيب رفت؟ تا موقعى که در حالت طفل بيش از حد، تغيير حاصل نشده است و علائم بيمارى زياد شديد نيست و شما دليل اين تغييرات را مى‌دانيد، احتياجى نيست که به طبيب مراجعه کنيد. به‌عنوان بعضى غذاهاى ملين. اما اگر علت بيمارى را نمى‌دانيد و طفل نيز به شدت تحريک‌پذير است در آن صورت حتماً به طبيب مراجعه کنيد.