کاشت ، داشت و برداشت

- تهيه زمين

براى کاشت پياز شخم پائيزه به عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتى‌متر ضرورى است.

الف- نشاءکاري

کاشت بذر در گلخانه يا در خزانه هواى آزاد انجام مى‌گيرد. زمان کاشت بذر معمولاً ۸-۱۰ هفته قبل از مساعد شدن هوا براى انتقال نشاء به زمين اصلى مى‌باشد. با کاشت حدود ۲۵-۳۵ کيلوگرم بذر در هکتار مى‌توان تعداد نشاء کافى جهت نشاءکارى ۱۰ هکتار زمين توليد کرد. نشاءها در زمين اصلى به‌فواصل بوته‌ها ۷-۱۰ سانتى‌متر و رديف‌ها ۳۵-۴۵ سانتى‌متر کاشته مى‌شوند.

ب- بذرکاري

توليد پياز با روش بذرکارى ارزانترين و معمولى‌ترين روش توليد پياز مى‌باشد. زمان کاشت بذر معمولاً در بهار بعد از رفع خطر سرما مى‌باشد. در شرايط آب و هوائى مشابه کرج مى‌توان از اواسط تا اواخر فروردين اقدام به کشت نمود. در نواحى گرم جنوبى ايران بذر پياز را در پائيز و زمستان مى‌کارند.

ج- مقدار بذر

به‌طور کلى براى توليد پيازهاى درشت مقدار ۸-۱۰ کيلوگرم در هکتار و براى توليد پيازهاى متوسط حدود ۱۴ کيلوگرم بذر در هکتار کاشته مى‌شود. براى ايجاد تراکم بوته کافى فواصل رديف‌ها ۲۵ سانتى‌متر و فاصله بوته‌ها ۸-۱۰ سانتى‌متر انتخاب مى‌گردد. عمق مناسب کاشت بذر ۲ تا ۳ سانتى‌متر مى‌باشد.

د- کاشت پيازهاى کوچک

استفاده از اين روش مستلزم توليد پيازهاى کوچک در سال قبل مى‌باشد. هر چه پيازهاى توليد شده ريزتر باشند ارزش زراعتى آنها بيشتر خواهد بود. براى اين منظور از اواسط تا اواخر بهار بذر پياز را با تراکمى در حدود ۱۰ برابر معمول يعنى ۱۰۰تا ۱۲۰ کيلوگرم در هکتار و يا ۱۰-۱۲ گرم در متر مربع و به‌فاصله رديف‌هاى ۲۰ سانتى‌متر مى‌کارند.

ه- زمان کاشت

کاشت غده‌ها در بهار پس از رفع خطر سرما انجام مى‌گيرد، فاصله رديف‌هاى کاشت را ۲۵-۳۰ سانتى‌متر و فاصله غده‌ها را ۸-۵ سانتى‌متر انتخاب مى‌کنند.

- کوددهى

همراه با شخم پائيزه کود پايه به ميزان ۱۲۰-۸۰ کيلوگرم اسيدفسفريک و ۱۲۰-۱۵۰ کيلوگرم پتاس داده مى‌شود. با وجودى که پياز به بافت خوب خاک نياز دارد، استفاده مستقيم از کود حيوانى جايز نيست زيرا کود حيوانى باعث ديررس شدن محصول شده و از طرفى چون به‌طور يکنواخت در سطح مزرعه پخش نمى‌شود مانع حرکت ماشين بذرپاش مى‌گردد در اين صورت نه تنها بذرها در عمق يکنواخت خاک قرار نمى‌گيرند، بلکه ريشه‌ها نيز قادر به گسترش در عمق خاک نخواهند بود.

به‌همين دليل پياز را در تناوب بعد از گياهانى مى‌کارند که قبلاً کود حيوانى دريافت داشته‌اند. علاوه بر کود حيوانى که در مصرف آن بايد دقت زيادى به‌خرج داد، مصرف ازت نيز به‌‌علت اثر مثبت و يا منفى که روى زودرسى و ديررسى و خواص انبارى پياز دارد بايد حساب شده و به‌ ميزان لازم صورت گيرد.

در مناطق گرمسير هنگام برداشت بايد ۳۵-۲۵ % برگ‌هاى گياه و در مناطق سردسير ۵۰% از برگ‌ها خشک شده و بر روى زمين افتاده باشند. اين امر نمايان‌گر رسيدن پيازها است.