رانیتیدین - RANITIDINE

	نام فارسى		رانيتيدين
	نام انگليسى		RANITIDINE
	نام تجارى دارو		Zantac
	گروه دارويى		آنتاگونيست گيرنده H2
	مكانيسم اثر		با مهارکردن هيستامين در جايگاه گيرنده‌اى H2 در سلول‌هاى جداري، ترشح اسيد معده را مهار مي‌کند.
	موارد مصرف		زخم دوازدهه، سندرم زولينگراليسون، زخم معده، در حالات ترشح بيش از حد اسيد، بيمارى ريفلاکس گاسترو ازوفاژيال، گاستريت ناشى از استرس.
	ميزان مصرف		بالغين: خوراکى ۱۵۰mg دوبار در روز يا ۳۰۰mg قبل از خواب، عضلانى ۵۰mg هر ۸ـ۶ ساعت در بولوس وريدى ۵۰mg داروى رقيق‌شده در ۲۰ml مايع مناسب در مدت ۵ دقيقه داده مي‌شود و اين کار هر ۸ـ۶ ساعت يک‌بار انجام مي‌شود. در روش انفوزيون وريدى ۵۰mg از دارو در ۱۰۰ ميلي‌ليتر از دکستروز ۵ درصد رقيق شده و در مدت ۲۰ـ۱۵ دقيقه داده مي‌شود و اين‌کار هر ۸ـ۶ ساعت يک‌بار انجام مي‌شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، بي‌خوابي، گيجي، تيرگى شعور، بي‌قراري، افسردگي، توهم. گوارشي: يبوست، درد شکم، اسهال، تهوع، استفراغ، مسموميت کبدي. ادراري‌تناسلي: ناتوانى جنسي، ژنيکوماستي. قلبي‌عروقي: تاکيکاردي، براديکاردي، PVC چشم، گوش، حلق و بيني: تاري‌ديد، افزايش فشار چشمي. پوستي: کهير، راش، تب. احتياطات: در حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهي، بچه‌هاى زير ۱۲ سال، بيمارى کبدي، بيمارى کليوى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل نيست (۵۰% دارو به گردش خون عمومى مي‌رسد). اوج اثر: خوراکى ۳ـ۲ ساعت، عضلانى / وريدى ۱۵ دقيقه. مدت اثر: ۱۲ـ۸ ساعت. انتشار: گسترده، به شير وارد مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳ـ۲ ساعت). ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ PH معده (بايد بيشتر از ۵ نگهداشته شود). ـ نسبت BUN, I&O, کراتينين. توصيه‌ها: ـ براى طولاني‌شدن اثر دارو، آن را با غذا ميل کنيد. ـ يک ساعت قبل يا يک ساعت بعد از مصرف رانيتيدين، از آنتي‌اسيد استفاده کنيد. ـ بعد از رقيق کردن ۵۰mg از دارو در ۲۰ ميلي‌ليتر محلول مناسب، آن را به‌ميزان ۵۰mg يا کمتر، در مدت ۵ دقيقه يا بيشتر، به‌صورت وريدى بدهيد. يا مي‌توان ۵۰mg از دارو را در ۱۰۰ـ۵۰ ميلي‌ليتر محلول مناسب رقيق کرده و آن را در مدت ۲۰ـ۱۵ دقيقه يا بيشتر به بيمار داد. روش تهيه / تجويز: ـ دارو را در درماى اتاق نگهدارى کنيد. ارزيابى باليني: وضعيت رواني: تيرگى شعور، گيجي، افسردگي، اضطراب، ضعف، لرزش، سايکوز، اسهال، ناراحتى شکم و زردى را بايد فوراً گزارش داد. مشکلات گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، دل‌پيچه. آموزش به بيمار و خانواده: ـ ژنيکوماستى و ناتوانى جنسى ممکن است در طول مصرف دارو رخ دهد، ولى برگشت‌پذير است. ـ تا تثبيت وضعيت درمانى بيمار بايد از رانندگى و ديگر فعاليت‌هاى پرخطر اجتناب کند. ـ بيمار بايد از مصرف فلفل سياه، کافئين، الکل، ادويه تند و غذاى خيلى داغ خوددارى کند. ـ براى مؤثر بودن دارو، بايد مصرف دارو را تا زمان تجويزشده، ادامه داد. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: ALT, AST, آلکالن فسفاتاز، کراتينين، LDH، بيلي‌روبين. مثبت کاذب: پروتئين ادرار.