چنین دادخوانیم بر یزدگرد

چنین دادخوانیم بر یزدگرد		وگرکینه خوانیم ازین هفت گرد
اگر خود نداند همی کین و داد		مرا فیلسوف ایچ پاسخ نداد
وگر گفت دینی همه بسته گفت		بماند همی پاسخ اندر نهفت
گرهیچ گنجست ای نیک رای		بیار ای و دل را به فردا مپای
که گیتی همی بر تو بر بگذرد		زمانه دم ما همی‌بشمرد
در خوردنت چیره کن برنهاد		اگر خود بمانی دهد آنک داد
مرا دخل و خرج ار برابر بدی		زمانه مرا چون برادر بدی
تگرگ آمدی امسال برسان مرگ		مرا مگر بهتر بدی از تگرگ
در هیزم و گندم و گوسفند		ببست این برآورده چرخ بلند
می‌آور که از روزمان بس نماند		چنین تا بود و برکس نماند