طبقه‌بندی

طبقه‌بندى

پلى‌آرتريت ندوزاى کلاسيک (PAN)

شريان‌هاى عضلانى با اندازه متوسط درگير مى‌شوند. عمدتاً با آنوريسم‌هاى ناشى از آرتريوگرافى در ارتباط هستند. غالباً شريان‌هاى کليوي، کبد، دستگاه گوارش، اعصاب محيطى و قلب مبتلا مى‌شوند. مى‌تواند با هپاتيت B در ارتباط باشد.

پلى‌آنژئيت ميکروسکوپيک

پلى‌آنژئيت ميکروسکوپيک واسکوليت عروق کوچک با درگيرى گلومرول و ريه‌ها. عروق با سايز متوسط هم مى‌توانند درگير شوند.

گرانولوماتوز وگنر

گرانولوماتوز وگنر واسکوليت گرانولومائى دستگاه تنفسى فوقانى و تحتانى همراه با گلومرولونفريت. ضايعات راه‌هاى هوائى فوقاني، بينى و سينوس‌ها را مبتلا مى‌کنند و باعث ترشحات چرکى يا خونى از بيني، زخم مخاطي، پرفوراسيون سپتوم بينى و تخريب غضروفى (دفرميتى زينى‌شکل بينى Saddlenose Deformity) مى‌شوند. ممکن است درگيرى ريه بدون علامت باشد يا سرفه، هموپتزى و ديس‌پنه ايجاد گردد. امکان درگيرى چشمى وجود دارد. علت اکثر مرگ و ميرها ابتلاء کليه است.

آنژئيت گرانولوماتوز آلرژيک

آنژئيت گرانولوماتوز آلرژيک (بيمارى چارگ - اشتراوس Churg-Strauss) واسکوليت گرانولومائى اعضاءِ متعدد خصوصاً ريه. با آسم، ائوزينوفيلى محيطى و ارتشاح ائوزينوفيل در بافت مشخص مى‌شود. گلومرولونفريت مى‌تواند اتفاق بيفتد.

سندرم پلى‌انژئيت هم‌پوشان

سندرم پلى‌انژئيت هم‌پوشان (Polyangitits overlap Syndrome) واسکوليت سيستميک اوليه‌اى که دقيقاً در يک دسته تشخيصى منفرد قرار نمى‌گيرد.

آرتريت ژانت‌سل

آرتريت ژانت‌سل (يا تمپورال) التهابى شريان‌هاى با اندازه متوسط و بزرگ. عمدتاً شريان تمپورال مبتلا مى‌شود ولى امکان درگيرى سيستميک وجود دارد. علائم شامل سردرد، کلوديکاسيون فک / زبان، تندرنس اسکالپ، تب، علائم عضلات اسکلتى (پلى‌ميالژيا روماتيکا) است. کورى ناگهانى ناشى از درگيرى عروق اپتيک از عوارض ناگوار اين بيمارى است.

آرتريت تاکاياسو

آرتريت تاکاياسو واسکوليت شريان‌هاى بزرگ با تمايل زياد به درگيرى قوس آئورت و شاخه‌هاى آن. در زنان جوان شايع‌تر است. با علائم التهابى يا ايسکميک بازوها و گردن، علائم التهابى سيستميک و نارسائى آئورت تظاهر مى‌کند.

پورپوراى هنوخ - شوئن لاين

پورپوراى هنوخ - شوئن لاين با درگيرى پوست، دستگاه گوارش و کليه‌ها مشخص مى‌گردد. در بچه‌ها شايع‌تر است. پس از فروکش نمودن اوليه بيمارى امکان عود وجود دارد.

واسکوليت با درگيرى جلدى غالب

واسکوليت با درگيرى جلدى غالب (واسکوليت ناشى از افزايش حساسيت) گروه هتروژنى از اختلالات هستند. خصوصيات مشترک آنها درگيرى عروق کوچک است. معمولاً تظاهر غالب درگيرى پوستى است.

محرک‌هاى اگزوژن اثبات شده يا مشکوک:

- بيمارى سرم و واکنش‌هاى شبه بيمارى سرم

- واسکوليت ناشى از دارو

- واسکوليت همراه با بيمارى‌هاى عفونى

آنتى‌ژن‌هاى اندوژنى که احتمالاً نقش دارند:

- واسکوليت‌هاى همراه با نئوپلاسم‌ها

- واسکوليت همراه با اختلالات بافت همبند

- واسکوليت همراه با بيمارى‌هاى زمينه‌اى ديگر

- واسکوليت همراه با کمبودهاى مادرزادى سيستم کمپلمان