خشکی بینی

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

۱. داخل بینی به‌قدری خشک است که باعث ترک‌خوردن و خونریزی آن شده است.

۲. چشم‌ها و دهان نیز خیلی خشک هستند.

ـ خشکی بینی نشانهٔ چیست:

خشکی بینی ممکن است چیز ناراحت‌کننده‌ای باشد، ولی به‌ندرت علامت یک بیماری است و در بیشتر موارد درمان آن بسیار ساده است. مهم‌ترین علت خشکی بینی عوارض جانبی داروها، مخصوصاً ضد‌حساسیت‌هائی است که برای آبریزش بینی خورده می‌شود. یک ناراحتی داشتید و حالا، ناراحتی دیگری گرفتارتان کرده است. افشانه‌های بینی و برخی داروهای بازکنندهٔ مجاری تنفسی حاوی آتروپین هم (که در بعضی قطره‌های چشمی، مسکن‌ها، و داروهای قلبی نیز وجود دارد) بینی را خشک می‌کنند.

آب و هوا از علل شایع دیگر خشکی بینی است. وقتی هوا گرم شود و رطوبت آن پائین بیاید، بینی هم ممکن است خشک شود. همچنین خشکی بینی نشانهٔ دو بیماری نادر هم می‌تواند باشد. یکی التهاب خشک قرنیه و ملتحمهٔ چشم که در آن، نه تنها بینی، بلکه دهان و چشم‌ها نیز خشک می‌شوند؛ و دیگری، نشانگان شوگرن که یک بیماری معمولاً همراه با التهاب شبه روماتسمی مفاصل است و غدد بزاقی را گرفتار می‌کند.

ـ درمان خشکی بینی:

مایعات بخورید. مایعات، به‌صورت آب یا آب میوه، زیاد بخورید، چون رساندن آب کافی به بدن مهم است و مرطوب کردن بافت‌ها از داخل بهتر است تا از بیرون. داروهایتان را کنترل کنید. اگر ضدحساسیت یا هر داروی حاوی آتروپین مصرف می‌کنید، خشکی بینی خود را به پزشک اطلاع دهید تا مقدار آن را کم کند یا دارو را عوض کند. بهتر است فهرست تمام داروهای مصرفیتان را به پزشک نشان دهید؛ شاید علت خشکی بینی داروی دیگری باشد.

آب‌ نمک مصرف کنید. هر وقت لازم دانستید، با یک افشانهٔ سرم فیزیولوژیائی بینی را مرطوب کنید. هوا را مرطوب کنید. با استفاده از یک دستگاه بخور، هوا اتاق را مرطوب نگاه دارید. فراموش نکنید که برای جلوگیری از رشد کپک و قارچ روی دستگاه، هر روز آن را تمیز کنید.

با احتیاط پماد بزنید. کرم یا پماد نرم‌کننده را در جلو بینی خشک شده یا ترک خورده بمالید. مراقب باشید! تکهٔ پماد را به درون شش نکشید. وازلین و دیگر مرطوب‌کننده‌های نفتی ممکن است باعث نوعی ذات‌الریه شوند.