نرخ در هتل‌ها

معمولاً کسی که می‌خواهد خانه‌ای بخرد یا آن را به طریق رهن یا اجاره به اختیار بگیرد، یا قصد خرید ماشین یا وسیله دیگری را داشته باشد، اول درصدد تحقیق قیمت برمی‌آید تا در حدود بودجه و اعتباری که دارد قدم بردارد و اگر به جهات مذکور به دفتر معاملات مراجعه کند، می‌پرسند چقدر پول داری؟ یا برای معامله مورد نظر در چه حدود حاضرید پرداخت کنید؟ مسأله مسافرت نیز بی‌ارتباط با هزینه و قدرت مالی نیست. باید قبلاً مخارج احتمالی را تأمین کرد و سپس مسافرت کرد. یعنی، قبلاً هزینه‌های مسافرت که شامل ایاب و ذهاب و اقامت چند روزه در هتل می‌باشد را به طور تقریب برآورد کرد و آن‌گاه عازم سفر شد. در بعضی از کشورها، نرخ هتل را تحت عناوین و اصطلاحات خاص بین‌المللی اعلام می‌کنند، به طور مثال:

۱. (فقط کرایه اتاق)

۲. اتاق با European

۳. صبحانه American Plan

۴. (کرایه اتاق با دو وعده غذا که یکی صبحانه است و دیگری نهار یا شام)

۵. (کرایه اتاق و هزینه صبحانه و نهار و شام (سه وعده غذا)

هر یک از این عناوین با علامت اختصاری نامیده می‌شود که شرح لازم در واژه‌نامه داده شده است. مسافری که قصد اقامت در هتل‌ها را داشته باشد می‌تواند به وسیله تلکس، با دادن علامت یا حروف اختصاری، نرخ هتل را سؤال کند و با توجه به امکانات مالی خود، یکی از آنها را برای هر چند روز که بخواهد انتخاب و رزرو نماید.

نرخ در هتل‌های کشور ما، به وسیله دولت و مقامات ذیربط تعیین و اعلام می‌گردد. البته تعیین نرخ در هتل‌ها و رستوران‌ها بر اساس درجه‌بندی و با توجه به اهمیت و موقعیت و تجهیزات و نوع پذیرائی و کیفیت غذاها و عوامل مؤثر دیگر صورت می‌گیرد. علاوه بر کرایه قطعی هر اتاق، در صورتی که مسافر نیاز به تخت اضافی داشته باشد، طبق نرخ مرسوم در تمام نقاط دنیا، یک چهارم کرایه هر اتاق برای هر تخت اضافی در نظر گرفته می‌شود، و برای هر تخت اضافی بچه‌ها،۲۰% کمتر از کرایه تخت اضافی بزرگسالان وصول می‌کنند.

بعضی از هتل‌ها با علم به اینکه تخت اضافی بچه‌ها، نرخ مشخصی دارد با این وجود از نظر خدمت و تبلیغات از دریافت وجه اضافی جهت تخت بچه‌های زیر ۱۲ سال صرف‌نظر می‌نمایند، ولی برخی از هتل‌ها به حساب منظور می‌کنند. لازم به یادآوری است که هتل‌ها به دلخواه خود نرخ‌هائی، نازل‌تر از نرخ‌های رسمی نیز برای مسافران قائل می‌شوند و این تنزل تخفیف قیمت به موقعیت و فصل کار هتل و میل و اراده مدیر هتل بستگی دارد. هتل‌ها را از نظر کمیت کار به دو زمان مختلف تقسیم می‌کنند و هر موقعیت زمانی را با اصطلاحی مخصوص به خود نام می‌برند:

۱. فصل شلوغی High Season

۲. فصل خلوتی Low Season

ضمناً تعیین کرایه اتاق‌ها و سایر امکانات هتل در بین این دو موقعیت زمانی، تا آنجا که از نرخ رسمی تجاوز نکند، در اختیار هتلداران است. مسلماً وقتی که هتل به مناسبت در حالت رکود و خلوت و کم‌کاری است، سعی می‌کنند با پایین آوردن قیمت، عده‌ای را تشویق کنند که به هتل مراجعه و با استفاده از نرخ کمتر، چند روزی را در آنجا بگذرانند و تعدادی از اتاق‌ها پر شود و به درآمد هتل کمکی شود. این تخفیف را برای مسافران گروهی نیز قائل می‌شوند. به‌ خصوص برای آژانس‌های مسافرتی که سعی کنند در فصل‌های خلوت برای هتل، مسافران جمعی یا توریستی جلب نمایند.

به همین ترتیب در متل‌ها به خصوص هتل‌های کنار دریا مسأله تخفیف نرخ، اهمیت خاصی دارد زیرا در فصل زمستان که هتل‌های کنار دریا خلوت است شاید بدین وسیله مشتریانی را به طرف خود متمایل سازند. در بعضی از کشورها، برای استراحت یا تفریح مسافران و جهانگردان، هتل‌هائی وجود دارد، در این هتل‌ها معمولاً اتاق را برای سه شب اجاره می‌دهند. یعنی اگر مسافر یک یا دو شب هم در هتل بگذراند کرایه سه شب را باید بپردازد.