|
|
|
|
با سرکوب تکثير ويروس عامل ايدز، مى‌توان بر طول عمر مبتلايان به HIV و کيفيت زندگى آنان افزود. درعمل زمانى داروهاى ضد رتروويروس تجويز مى‌گردد که تعداد لنفوسيت‌هاى T نوع
CD4+ بيماران به کمتر از ۵۰۰ عدد در ميکروليتر کاهش يابد.
|
|
| همچنين با درمان عفونت‌هاى عارض‌شده در زمينهٔ ايدز، نظير سل، پنومونى ناشى از پنوموسيستيس کاريني، توکسوپلاسموز و ساير عفونت‌هاى درمان‌پذير، مى‌توان بر طول عمر اين بيماران افزود.
|
|
|
درصورت کاهش تعداد لنفوسيت‌هاى TCD4+ به کمتر از ۲۰۰عدد درميکروليتر براحتمال بروز پنومونى ناشى‌از پنوموسيستيس کارينى افزوده مى‌گردد و لازم است با کوتريموکسازول به مقدار ۲ قرص در روز، پيشگيرى گردد. درضمن در بيمارانى که قادر به تحمل سولفاميدها نيستند، مى‌توان از داروهاى ديگرى مانند داپسون / پريمتامين يا کليندامايسين / پريمتامين استفاده نمود.
|
|
|
درصورت کاهش تعداد لنفوسيت‌هاى TCD4+ به کمتر از ۱۰۰ عدد در ميکروليتر بر احتمال عفونت‌هاى ناشى از MAC افزوده مى‌گردد و مى‌توان از داروهايى مانند ريفابوتين، آزيترومايسين يا کلاريترومايسين، استفاده نمود.
|
|
| درصورتى که قطر PPD مبتلايان به عفونت ناشى از HIV حداقل ۵ ميليمتر باشد، با تجويز يک دورهٔ يک‌ساله ايزونيازيد ممکن است بتوان از تبديل عفونت سلى به بيمارى سل، جلوگيرى نمود.
|
|
| ازآنجا که عفونت ناشى از ارگانيسم‌هاى کپسولدارى مانند هموفيلوس آنفلوانزا و پنوموکوک در مبتلايان به عفونت ناشى از HIV وجود دارد، بايد عليه اين عوامل، واکسينه گردند.
|
|
| نيازى به ايزولاسيون افراد HIV مثبت نمى‌باشد. زيرا اقدام موجه و مؤثرى به‌حساب نمى‌آيد. احتياط‌هاى عمومى بايد درمورد کليهٔ بسترى‌شدگان در بيمارستان‌ها اعمال گردد و در بيماران مبتلا به AIDS اقدام‌هاى احتياطى متناسب با عفونت‌هايى که در اين زمينه رخ مى‌دهد، بايد صورت گيرد.
|
|
| بايد وسايل آلوده به خون و ترشح‌هاى بيماران، ضدعفونى گردد. درضمن فضولات و ترشح‌هايى که به‌طور قابل رؤيت، به خون و ترشح‌هاى بدن آلوده شده‌اند، بايد با استفاده از
محلول‌هاى سفيدکننده يا ميکروب‌کش توبرکولوسيدال ضدعفونى گردند.
|
|
|
|
| مداخلهٔ جراحى در مواقع لازم مناسب به‌نظر مى‌رسد.
|
|
|
|
| اقدام‌هايى که طى طغيان‌ها، همه‌گيرى‌ها و پاندمى‌هاى بيمارى بايد انجام داد:
|
|
| ۱. تجهيز امکانات آزمايشگاهى کافى به‌منظور سرويس‌دهى بهتر به مبتلايان و جلوگيرى از انتقال ويروس به کارکنان آزمايشگاه
|
|
| ۲. تجهيز امکانات کافى بيمارستانى به‌منظور بهبود وضع بيماران و پيشگيرى از انتقال ويروس به پرسنل
|
|
| ۳. کنترل همه‌گيرى رعب و وحشت، ازطريق رسانه‌هاى گروهى
|
|
| اقدام‌هايى که طى بروز حوادث و سوانحى مانند سيل، زلزله، آتشفشان، جنگ و امثال آن بايد انجام داد:
|
|
| - لازم است از تجويز فراورده‌هاى خونى کنترل‌نشده اجتناب شود.
|
|
| - پرسنل اورژانس نيز بايد از همان اقدام‌هاى احتياطى عمومى که در رابطه با پرسنل بهداشتى ذکر شد، تبعيت نمايند. درصورت عدم وجود دستکش لاستيکى و آلودگى پوست بدن به خون بايد
هرچه سريع‌تر شسته شود. هنگامى که مشغول کارى هستيم که احتمال پاشيدن خون يا مايع‌هاى خونى وجود دارد، بايد از دهانبند، کلاه و لباس‌هاى محافظ، استفاده نماييم. مراکز انتقال خون
اورژانس، بايد از خون اهداءکنندگانى استفاده نمايند که در مظان هيچيک از عادت‌هاى خطرزاى عفونت ناشى از HIV نيستند و به‌ترجيح از دهندگانى که پيش از آن ازنظر پادتن ضد HIV منفى
بوده‌اند، استفاده کنند.
|
