نقش فعالیت بدنی و عوامل محیطی

تعريق زياد سبب از دست دادن مقادير متنابهى آب مى‌شود. شدت فعاليت بدني، دماى محيطى و رطوبت آن، تعيين‌کنندهٔ ميزان از دست رفتن آب در حين تعريق است. در يک رطوبت نسبى ۱۰۰% هوا به‌طور کامل از بخار آب اشباع مى‌شود. اين موضوع سبب قطع کامل تبخير آب از راه پوست به هوا شده، راه اصلى خنک کردن بدن دچار اختلال خواهد شد. در چنين شرايطي، راه افتادن قطرات عرق روى بدن هيچ‌گونه اثر خنک ‌کننده‌اى نخواهد داشت. عکس اين موضوع، در يک روز خشک صادق است. لازم به ذکر است که وقتى تعريق سبب از دست رفتن حجم مايعى معادل ۳-۲/۰ تودهٔ بدن شود، کاهش حجم پلاسما رخ خواهد داد و اين موضوع روى مکانيسم‌هاى تنظيم‌ حرارت بدن و نيز عملکرد آن اثر منفى خواهد گذاشت. اندازه‌گيرى تغييرات در وزن بدن، روشى مطمئن براى ارزيابى ميزان آب از دست رفته در حين ورزش و يا استرس گرمائى است. کاهش وزن به ميزان ۴۵۰ گرم معادل ۴۵۰ ميلى‌ليتر دهيدراتاسيون خواهد بود.