اپی‌نفرین - EPINEPHRINE

	نام فارسى		اپي‌نفرين
	نام انگليسى		EPINEPHRINE
	نام تجارى دارو		Adrenalin
	گروه دارويى		آگونيست آدرنرژيك
	گروه شيميايى دارو		كاته‌كولامين
	مكانيسم اثر		آگونيست β1 و β2 و بوده كه با افزايش سطح cAMP باعث گشادشدن برونش، تحريك سيستم عصبى مركزى و افزايش در فعاليت قلبى مي‌شود؛ مقادير بالا باع انقباض عروقى و مقدار كم از طريق گرينده‌هاى β2 عروقى باعث گشادى عروق مي‌شود.
	موارد مصرف		حملۀ حاد آسم، هموستاز، اسپاسم برونش، آنافيلاكسي، واكنش آلرژيك، ايست قلبي.
	ميزان مصرف		آنافيلاكسي: بالغين: ۵/۰ـ۱/۰ ml محلول ۰۰۱/۰ به‌صورت عضلانى يا زيرجلدى كه مي‌توان هر 15-10 دقيقه تكرار نمود. تزريق وريدي۱/۰ تا ۲۵/۰ ميلي‌ليتر محلول ۰۰۱/۰. بچه‌ها: ۰۱/۰ ml/kg از محلول ۰۰۱/۰ كه مي‌توان هر 20 دقيقه 4 ساعت تكرار كرد، تنفس ml/kg ۰/۰۰۵ محلول ۲۰۰/۱ كه مي‌تواند هر ۱۲ـ۸ ساعت تكرار گردد. آسم: بالغين و بچه‌ها: ۵/۰ـ۱/۰ ml از محلول ۰۰۱/۰ به‌صورت زيرجلدى هر 20 دقيقه تا نيم‌ساعت. هموستاز: بالغين: داروى موضعي۵۰۰۰۰/۱ تا ۱۰۰۰/۱ به‌مقدار نياز براى قطع خونريزى استفاده مي‌شود. ايست قلبي: بالغين: ۱ـ۵/۰ميلي‌گرم (۱ـ۵/۰ ml) از راه وريدى هر 5 دقيقه و يا داخل قلبى و به‌دنبال آن تزريق وريدى 1 تا 4mg در دقيقه. بچه‌ها:mg/kg ۰/۰۱ به‌صورت وريدى هر 5دقيقه يا ۱۰ـ۵ mg/kg داخل‌قلبي. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به مقلدهاى سمپاتيك، گلوكوم با زاويۀ تنگ، شوك هموراژيك يا كارديوژنيك، آرتريواسكلروز مغزي، اختلالات كرونري، آريتمي‌ها، بيمارى ارگانيك قلبى و مغزي، طى مرحله دوم زايمان، جهت بي‌حسى موضعى انگشتان دست و پا، گوش و بينى و دستگاه ژنيتال.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: ادرارى تناسلي: احتباس ادراري. دستگاه عصبى مركزي: لرزش، اضطراب، بي‌خوابي، سردرد، سرگيجه، گيجي، توهم، خونريزى مغزي. قلبى عروقي: طپش قلب، تاكيكاردي، افزايش فشارخون، اختلال ريتم، افزايش موج T. گوارشي: بي‌اشتهايي، تهوع، استفراغ. تنفسي:‌ تنگي‌‌نفس احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرارد دارد)، اختلالات قلبي، پرکارى تيروئيد، ديابت قندي، هيپرتانسيون، پارکينسون، سل، COPD همراه اختلالات قلبي، کودکان کوچک‌تر از ۶ سال هيپرتروفى پروستات بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: عضلانى / تحت جلدي: ۱۰ـ۵ دقيقه. اوج اثر: ۲۰ دقيقه. مدت اثر: ۴ـ۱ ساعت. انتشار: از CNS عبور نمي‌کند. متابوليسم: در کبد، بافت‌ها و پايانه‌هاى عصبى توسط آنزيم منوآمين اکسيداز (MAO) و کاتکول آمين ترانسفراز (COMT). دفع: کليوى (به مقدار کم). تداخلات داروئي: باعث تشديد هيپوتانسيون ناشى از فنوتيازين‌ها مي‌شود؛ مصرف همزمان با آنتاگونيست‌هاى آلفا ـ آدرنرژيک مانند ارگوتامين و ايندرال باعث کاهش اثرات آدرنالين مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ ECG مداوم در طول تجويز دارو، در صورت افزايش فشار خون دارو قطع مي‌شود. ـ اندازه‌گيرى فشارخون و نبض هر ۵ دقيقه بعد از مصرف تزريقي. ـ در صورت امکان اندازه‌گيرى CVP يا PWP در طول تزريق. توصيه‌ها: ـ تزريق وريدى به‌طور آهسته، بعد از مخلوط کردن ۱mg (محلول ۰۰۱/۰) با ۱۰ml يا بيشتر سالين نرمال؛ براى ادامه درمان مي‌توان آن را در ۵۰۰mL محلول قندى به مقدار بيشتر رقيق کرد و ۱mg يا کم‌تر از آن از طريق لوله Y يا شير سه‌راه تجويز نمود. روش تهيه / تجويز: ـ محلول آماده شده را بيش از ۲۴ ساعت در يخچال نگهدارى کنيد. ـ در صورت تغيير رنگ از محلول استفاده نکنيد. ارزيابى باليني: محل تزريق: نکروز بافتي؛ در اين صورت مخلوط فنتول آمين يا سالين نرمال تجويز کنيد. پاسخ درماني: افزايش فشار خون با پايدار شدن وضعيت مريض يا بهبود وضعيت تنفسي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ دليل استفاده از دارو را براى بيمار توضيح دهيد. ـ شستشوى دهان بعد از استفاده از دارو براى جلوگيرى از خشکى دهان. ـ عدم استفاده از فرآورده‌هاى OTC. درمان مصرف بيش از حد دارو: استفاده از يک مسدود‌کننده گيرنده α و يک مسدودکننده ديگر β