کلوفیبرات - CLOFIBRATE

	نام فارسى		کلوفيبرات
	نام انگليسى		CLOFIBRATE
	نام تجارى دارو		Atromid-s, Claripex, Novo Fibrate
	گروه دارويى		پائين‌آورنده چربى خون
	گروه شيميايى دارو		از مشتقات اسيد آريل اكسى سوبرتيريك
	مكانيسم اثر		از ساخته‌شدن VLDL و LDL كه مسئول ايجاد تري‌گليسريدها و حركت آنها از نسوج هستند جلوگيرى مي‌كند و باعث افزايش ترشح استرول‌هاى خنثى مي‌گردد.
	موارد مصرف		افزايش چربى خون، گزانتوم توبروزوم و در هيپرليپيدمى نوع IV،III و V و موارد تثبيت‌نشده مثل ديابت بي‌مزه.
	ميزان مصرف		هيپرليپيدمي: بالغين: مصرف خوراكى 2 گرم از دارو در روز و در 4 دوز منقسم. ديابت بي‌مزه: بالغين: روزانه 2-1/5 گرم خوراكى در 4 دوز منقسم. موارد منع مصرف: در بيماري‌هاى شديد كبدى يا كليوي، سيروز اوليه صفراوي.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: گواشي: تهوع، استفراغ، سوءهاضمه، افزايش آنزيم‌هاى كبدى و التهاب حفره دهان، نفخ، هپاتومگالي، گاستريت، افزايش سنگ‌هاى صفراوى و افزايش وزن. پوست: راش، كهير، خارش، خشكى پوست و موها، آلوپسي. خوني: لكوپني، آنمي، ائوزينوفيلي، خونريزي. سيستم عصبى مرکزي: خستگي، ضعف، خواب‌آلودگي، سرگيجه. ادرارى تناسلي: کاهش ميل جنسي، ناتوانى جنسي، سوزش ادرار، پروتئين و خون در ادرار و کاهش ادرار (اليگوري). عضلانى اسکلتي: ميالژي، آرترالژي. قلبى عروقي: آنژين، آريتمي‌ها، ترومبوفلبيت، آمبولي‌هاى ريوي. متفرقه: پرخورى و افزايش وزن. احتياطات: در زخم معده سابقه يرقان يا بيمارى کبدي، سنگ صفراوي، هيپوتيروئيدي، بيمارى قلبى عروقي، در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، در شيردهى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۶ـ۴ ساعت. متابوليسم: در خون به اسيد کلوفيبريک تبديل شده و در کبد متابوليزه مي‌شود. دفع: کليوى (نيمه عمر: ۳۵ـ۱۲ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان وارفارين باعث تشديد خطر هيپوپروترومبينمى مي‌شود؛ با مصرف همزمان با سولفونيل اوره‌ها باعث تشديد اثر هيپوگليسميک مي‌شود؛ پروبنسيد باعث تشديد اثر کلوفيبرات مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ در صورتي‌که بيمار تحت درمان طولاني‌مدت است بررسى وضعيت کليوى و کبدى به‌عمل آيد. توصيه‌ها: ـ در صورت بروز علائم گوارشى دارو را به‌همراه غذا مصرف کنيد. ارزيابى باليني: پاسخ به درمان: کاهش ميزان تري‌گليسريد‌ها طى ۲ـ۱ ماه. افزايش ناگهانى (ريباند): در ماه دوم و سوم به‌دنبال افت سطح چربي‌ها (و يا قطع ناگهانى دارو). کاهش اسهال، و خارش (در صورتي‌که افزايش ميزان صفرا وجود داشته باشد). وضعيت روزانه روده‌ها: در صورت بروز يبوست افزايش حجم غذاى مصرفى و مايعات ضرورى است. آموزش به بيمار و خانواده: ـ که حدود ظرفيت تحمل بيمار لازم است داشته باشد چرا که در صورت فراموش‌کردن دوز مصرفى مسموميت ممکن است رخ دهد. ـ که عوامل خطرساز بايد کاسته شوند: مثل چربى زياد در غذا، سيگار کشيدن و مصرف الکل و هم‌چنين ورزش نکردن. ـ در صورت مصرف دارو کنترل مواليد بايد صورت گيرد. ـ علائم دستگاه ادرارى تناسلى گزارش شود: کاهش ميل جنسى و ناتوانى جنسي، سوزش ادرار و پروتئين و خون در ادرار و کاهش حجم ادرار. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: تست‌هاى کبدى BSP, CPK, و تست کدورت تيمول.