سه‌گاه

سه‌گاه از نغمه‌هاى قديم ايران بوده و نام آن در کتاب‌هاى تاريخ موسيقى ايرانى نيز آمده است. آواز سه‌گاه ريشهٔ کاملاً ايرانى دارد. البته سه‌گاه در ميان ترک‌ها استعمال زيادى دارد و آنها در خواندن اين آواز مهارت زيادى دارند. اما فارسى‌زبان‌ها آن را طور ديگرى مى‌خوانند. در هر دو، آواز با حزن و اندوه همراه است و با تأثير و تألم بسيار همراه است.

گوشه‌هاى دستگاه سه‌گاه عبارتند از:

چهارمضراب، درآمد، نغمه، کرشمه با مويه، زنگ شتر، زابل، بسته نگار، مويه، مخالف، حاجى‌حسني، بسته‌نگار، مغلوب، نغمهٔ مغلوب، خرين، مويه، رُهاب، مسيحي، شاه‌خطايي، تخت طاقديس، رنگ دلگشا.

چهار مضراب	درآمد
زابل	بسته‌نگار
مغلوب	نغمهٔ مغلوب
رُهاب