نقش برنامه‌ها

خريد مواد غذايى نه تنها در آگهى‌ها، بلکه در برنامه‌ها تلويزيونى نيز تأکيد مى‌شود. اگرچه برداشت کلى اين است که الگوهاى تغذيه‌اى که در برنامه‌هاى اصلى به‌نمايش در مى‌آيد، هرچيزى جز يک سبک متعادل شده و آرامش يافته خوردن را به‌نمايش مى‌گذارد. براى مثال، در نمايش‌هاى ساعات پربينندهٔ آمريکايي، سه‌چهارم همهٔ شخصيت‌ها در حالى ظاهر مى‌شدند که در حال خورن، نوشيدن يا حرف زدن دربارهٔ اين کارها بودند. اين رفتارها به‌طور متوسط نه بار درساعت بروز مى‌کرد. پرخوري، خريد غذاهاى حاضرى و سرپايى و عجله در خوردن غذا، جايگزين غذا خوردن با آرامش در پشت ميز، مى‌شد. به‌ندرت رژيم غذايى ازنظر ارزش تغذيه‌اى متعادل بود و اغلب شامل غذاهاى حاضرى بود. رفتار خوردن غذاهاى حاضرى و مابين غذاهاى اصلي، در برنامه‌هاى کودکان به‌وفور ديده مى‌شد، در اين رنامه‌ها و عده‌هاى اصلى غذايى به‌ندرت نمايش داده مى‌شد و وعده‌هاى غذايى بين غذاهاياصلى شامل خوراکى‌هايى با کالرى و چربى بسيار مى‌شد.

پرخورى و چاقى مشکل سلامتى بسيارى از مردم در جوامع مدرن غربى است. اين مشکلى است که ممکن است بذر آن از کودکى پاشيده شده باشد، يعنى زمانى که الگوهاى خوردن و ترجيحات غذايى بدواً آموزش داده مى‌شود. هرچند در تلويزيون داشتن اضافه وزن به‌ندرت به‌شکل مشکلى مطرح مى‌شود. على‌رغم اين واقعيت که بسيارى از شخصيت‌هاى داستانى تلويزيون از رژيم غذايى متعادل و داراى ارزش غذايى برخوردار نيستند، به‌نسبت تعداد کمى از آنها، از چاقى رنج مى‌برند. برخلاف تأکيد تلويزيون بر مصرف غذاهاى قندى و چربى بسيار، کودکان و نوجوانان در برنامه‌ها به‌ندرت اضافه وزن دارند.

ممکن است برنامه‌هاى تلويزيوني، شامل پيام‌هاى ظريف و غيرمستقيم بسيارى دربارهٔ سلامتى باشد، که از سبک زندگى‌هايى که اغلب به‌نمايش در مى‌آيد، استخراج مى‌شود. تصاويرى از سلامتى که در لابه‌لاى محتواى برنامه‌هاى نمايشى و سرگرم کننده گنجانده شده است، مى‌تواند نمونه‌اى در اختيار بينندگان جوان قرار دهد که در شکل‌دهى عادات اوليه خوردن و نوشيدن در آنها نقش داشته باشد.

تأثير پخش برنامه‌هاى سرگرم‌کننده درمقايسه با تأثير آگهي، که به‌طور مستقيم مصرف شکل‌‌هاى خاصى از محصولات غذايى را تشويق مى‌کند، مى‌تواند تصادفى و ناچيز باشد. اگرچه، برنامه‌ها نيز مى‌توانند به‌شکل حساب شده‌ترى خوردن سالم و بهداشتى را تشويق کنند. در مطالعه‌اى آمريکايي، يک برنامه کامل و طولانى به‌نام آلبرت چاقه (Fat Albert) نمايش داده شده. اين فيلم، اين پيام را در بر داشت که تنقلات بد، اما ميوه و سبزجات مفيد است. اين برنامه براى انتقال پيام خود از انيميشن و کمدى استفاده کرده بود. حتى زمانى که از لابه‌لاى اين برنامه، آگهى‌هايى براى خوراکى‌هاى قندى و تنقلات پخش شد. تأثير برنامه در کاستن ميزان علاقه به‌خوراکى‌هاى قندى و تنقلات، از ميان انبوهى از غذاها محسوس بود.