نمای آرشیوی

مشخصه ديگر آرشيوهاى مواد ديدارى استفاده از بريده فيلم آرشيوى (Stock Footage) است با عنوان 'نماى آرشيوي' (در ايران معمولاً 'نماى آرشيوي' به‌کار مى‌رود (مترجم) Stock Shots) نيز شناخته شده است. در پايان فرآيند توليد، به‌خصوص تدوين ضبط‌هاى اوليه، ناگزير بريده‌هائى از فيلم که در محصول نهائى به‌کار رفته است باقى مى‌ماند. بخشى از آنها ارزش نگهدارى نخواهند داشت، مانند برداشت‌هاى بد (احتمالاً فيلم‌بردارى ناقص يا تپق گفتاري)، و بخشى از آنها را نمى‌توان خارج از زمينه يک طرح خاص استفاده کرد (مانند 'روزى از زندگي' فيلمى که جنبه شخصى پيدا مى‌کند). به هر حال، بخشى از آنها بريده فيلم‌هائى با کيفيت بالا هستند، زيرا فيلم‌بردار مى‌خواهد مطمئن شود که به اندازهٔ کافى مواد ضبط شده است تا براى تدوينگر مجال خلاقيت فراهم باشد.

اگر اين بريدهٔ فيلم در اختيار آرشيو قرار گيرند، ارزش آن را خواهند داشت که به‌منظور تصميم‌گيرى در مورد اينکه آيا در طرح‌هاى آينده مى‌توانند مورد استفاده قرار گيرند، ارزيابى شوند؛ مثلاً ممکن است سکانس‌هاى (Sequence) خوبى از محل‌هاى فيلم‌بردارى شده، با نماهائى بدون بازيگر يا اشخاص مشخصى باشد. بعضى از نماها ممکن است محيط کارى خاصى را نشان دهند؛ مثلاً فضاى داخل کارخانه يا ماشين‌آلات کشاورزى و يا فعاليت‌هاى تفريحى مانند اسکى کردن يا قايق‌سوارى را به نمايش بگذارند. اين نوع بريده‌ها ارزش آن را دارند که به مجموعهٔ آرشيوى افزوده شوند تا در وقت و هزينه فيلم‌بردارى مجدّد همان موضوع‌ها براى محصولى جديد، صرفه‌جوئى شود.

لازم است در مورد اين مطلب که آيا اين بريده‌ها از جهت اقتصادى ارزش آن را دارند تا يک نفر آنها را بازبينى کند، تصميم گرفته شود. اين تصميم متأثر از اطلاعاتى است که گروه توليد در اختيار قرار مى‌دهد. مطلوب آن است که فهرست مشروحى از نماها (نوشته شده به ترتيب زماني) وجود داشته باشد تا راهنماى خوبى باشد بر اينکه آيا آن مواد نماهاى آرشيوى خوبى به‌دست مى‌دهند يا نه. امکان دارد فقط چند کلمه همراه با عنوان موقت روى جعبه نوار شتاب‌زده نوشته شده باشد، و يادداشتى مبنى بر اينکه آيا نوار حاوى مصاحبه يا صحنه واقعى (Actuality) است يا نه.