فرمت‌های مؤلفه‌ای دیجیتالی

دى ۱ (D1)

دى ۱ فرمت سه چهارم اينچى است که با استفاده از دستگاه‌هائى با ويژگى بالا مى‌تواند از عهده بيش از ۱۰۰ توليد (Generation) (کپى از کپي) برآيد. اين محصول نسبتاً گران است و مقدار زيادى نوار مصرف مى‌کند (حداکثر مدت آن ۷۴ دقيقه است)، و امکان حرکت آهسته محدودى فراهم مى‌آورد. از اين فرمت عموماً براى کارهاى گرافيکى با کيفيت بالا استفاده مى‌شود.

بتاکم ديجيتالى (Digital Betacam)

شرکت سونى دى‌جى بتا (Digi Beta) را در سال ۱۹۹۴ معرفى کرد که مانند بتاکم اس.پي. نوار کاستى يک دوم اينچى ولى با ويژگى بالاتر است. اين محصول داراى چهار لبه صوتى ديجيتالى و يک لبه فرمان آنالوگ (Analogue Cue Track) است. اين فرمت سازگار با فرمت ماقبل خود بتاکم اس.پي. است و در حال حاضر رسانه آرشيوى ترجيحى براى تکثير فيلم روى نوار ويديو است.

دى ۵ (D5)

اين فرمت اصلاح شده دى ۳ است با همان لبه‌هاى صوتى و استفاده از همان نوار و دستگاه‌هائى که نوارهاى دى ۳ ار پخش مى‌کنند. مانند دى ۱، اين فرمت نيز نوار زيادى مصرف مى‌کند و نگهدارى آن پرخرج است. کانال ۴ شرکت پخش برنامه بريتانيا (بى‌بى‌سي) دى ۵ را به‌عنوان فرمت انتقالى خود برگزيد، ولى در جاهاى ديگر کاربرد وسيعى ندارد.

دى.سى.تى. (DCT)

شرکت امپکس در سال ۱۹۹۳ اين محصول را که نخستين نوع از نسل جديد دستگاه‌هاى مؤلفه‌اى ديجيتالى بود، عرضه کرد. بعضى از کشورهاى اروپاى شرقى دي.سي.تى را جايگزين سيستم‌هاى آنالوگ آنها نمودند، ولى بسيارى از دفاتر پخش منتظر شدند تا دي.جي.بتا و دى ۵ که سازگار با نوارهاى موجود آنها بودند، در دسترس قرار گيرند.

دى.وى. (DV (Digital Video)

انتظار مى‌رود ويديوئى ديجيتالى (دي.وي.) به‌صورت استاندارد مصرفى درآيد و جايگزين وي.اچ.اس. شود. بعضى از ويژگى‌هاى اين فرمت در دي.وي.سي. پرو (DVC PRO) و دي.وي. کم (DV CAM) به‌کار رفته است و کيفيت صداى آن نسبت به بتاکم اس.پي. بسيار بالاتر است. فرمت دي. وى از دو اندازه کاست استفاده مى‌کند؛ نوع استاندارد آن ۴ ساعته و مدت کاست ميني. دي.وي. (Mini DV) نيز حداکثر يک ساعت است.

دى.وى.سى. پرو

اين فرمت که توسط شرکت پاناسونيک (Panasonic) توليد شده معمولاً به‌دليل وجود دستگاه‌هاى تدوين خارج از استوديو در اندازه کيف‌دستي، براى جمع‌آورى خبر بسيار رايج است. اين محصول ضبط ويديوئى را تقريباً به همان روش دي.وى ولى با نوارهاى طولانى‌تر و سرعتى دو برابر انجام مى‌دهد. دستگاه‌هاى دي.وي.سي. پرو به آسانى مى‌توانند در سيستم‌هاى موجود ادغام شوند، زيرا مى‌توانند مستقيماً به جاى ماشين‌هاى بتاکم با ماقبل خود مرتبط شوند.

دى.وى. کم

مدلى از ديجيتالى (دي.وي.) است که شرکت سونى به سال ۱۹۹۶ به بازار عرضه کرد. دستگاه‌هاى پخش دي.وي. کم نوارهاى دي.وى را پخش مى‌کنند ولى تدوين آنها را به‌‌رغم اينکه نرم‌افزار براى انجام آن تهيه مى‌شود، انجام نمى‌دهند.

ديجيتال اس (‌Digital S)

شرکت جى.وى.سى. (JVC) اين محصول را که از جمله فرمت‌هاى ديجيتالى حرفه‌اى است در سال ۱۹۹۵ توليد کرد که ممکن است سرانجام جاى خود را در بازار داخلى باز نمايد. اين محصول در کاست‌هاى مدل وي.اچ.اس. جاى داده مى‌شود ولى از نوارى با کيفيت بهتر استفاده مى‌کند و دستگاه‌هاى آن نوارهاى ضبط شده وي.اچ.اس. را پخش مى‌کنند.

بتاکم اس.ايکس. (Betacam SX)

فرمت جديدى است که شرکت سونى آن را به‌عنوان جايگزين بتاکم اس.پي. طراحى کرد. اين محصول که براى تهيه خبر ايده‌آل است از دوربين ويديوئى نوارى دستى استفاده مى‌کند. دستگاه‌‌هاى استوديوها نوارهاى اس.ايکس. را همانند اس.پي. پخش مى‌کنند و آنها را در دستگاه تدوين و به يک سيستم تدوين براساس ديسک سخت (Hard Disk-Based Edit System) تبديل مى‌نمايند. بنابراين اين فرمت محصولى دو رگه از سيستم‌هاى خطى و غيرخطى است که بدون نياز به دستگاه ثانويه، ضبط مرسوم مواد را با انعطاف‌پذيرى تدوين غيرخطى ترکيب مى‌کند. متأسفانه اين فرمت بعد از فرمت‌هاى دي.وي. عرضه شد و در نتيجه با وسعت کمترى مورد استفاده قرار گرفته است.