سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
علاءالدولهٔ سمنانی
شيخ ابوالمکارم رکنالدّين علاءالدوله احمدبن محمدبن احمد بيابانکى سمنانى يکى از بزرگان صوفيه و از شاعران و نويسندگان قرن هفتم و هشتم هجرى است. خاندان وى که اصلاً از سند بود در سمنان ثروت و مکنت داشت و در عهد ايلخانان متصدى امور ديوانى بود و پدر و عمّ وى با عنوان ملک خوانده مىشدند. پدرش ملک شرفالدّين محمد در سال ۶۸۷ به امر اَرغونخان به 'ملکى بغداد' ، که عنوانى در رديف امارت و شحنگى است، انتخاب شد ولى به سال ۶۹۵ به امر غازانخان به قتل رسيد. ولادت علاءالدوله به سال ۶۵۹ هجرى اتفاق افتاد و مادر شيخ خواهر رکنالدّين صاين (م ۷۰۰) عالم و قاضى معروف عهد ايلخانى بود و علاءالدوله فقه و حديث را بعد از رها کردن خدمتهاى دولتى نزد او فرا گرفت. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
بنابر تصريح مورخان و تذکرهنويسان علاءالدوله ابتدا شغل ديوانى داشت ولى در يکى از سفرهاى ارغونخان، بر علاءالدوله که همراه وى بود تغيير حالى دست داد چنانکه از خدمت ديوانى منصرف شد و بعد از اين تنبه بود که خود را براى حياتى عالمانه و فقيرانه آماده کرد و اين واقعه در سال ۶۸۵ هجرى رخ داد. در اين سال علاءالدوله از اردوگاه اَرغون به سمنان بازگشت و به جِد در کار تکميل تحصيل خود مخصوصاً فقه و حديث و دانشهاى ادبى ايستاد و در همان حال از پيمودن مرحلههاى سلوک غافل نماند چنانکه غلامان و کنيزکان خود را آزاد ساخت و حقوقى را که از ديگران بر عهدهٔ وى بود به تمامى ادا کرد و مالهاى خود را وقف نمود و خانقاه سَکّاکيّه را، که منسوب به شيخ حسن سَکّاک سمنانى از مشايخ قرن پنجم و ششم هجرى بود، مرمت کرد و در آن 'اربعينات' برآورد. علاءالدوله به سال ۶۸۷ به بغداد رفت و به خدمت شيخ نورالدّين عبدالرحمان اسفراينى تشرف حاصل کرد و دست ارادت به مطلوب خود داد و از آنجا به قصد گزاردن حج به مکه شتافت. در بازگشت از سفر حج باز به خدمت مراد خود عبدالرحمن اسفراينى پيوست و به مجاهدت و رياضت و کسب فيض در خانقاه او ادامه داد. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
دورهٔ سلوک علاءالدوله در خدمت اين عارف، که نسبت خرقهٔ او به دو واسطه به شيخنجمالدّين کُبرى مىرسيد، تا سال ۶۸۹ يا ۶۹۹ و بنابر مکتوبى که به کمالالدّين عبدالرزاق کاشى نوشته است تا سال ۷۱۹ به طول انجاميد و از آن پس شيخ علاءالدوله اجازهٔ ارشاد يافت و گويا چندگاهى به سير در شهرهاى قدس و شام پرداخت اما با اين همه بنابر شاهدها و قرينههاى موجود انقطاع کلى شيخ از دربار ايلخانى در سالهاى آغاز قرن هشتم و با اجازهٔ الجايتوخان (۷۰۳-۷۱۶ هـ) امکان يافت و قاعدتاً بايد داستان اجتماع او و شيخ صفىالدّين اردبيلى و علامهٔ حلى بر سر يک سفره با سلطانمحمد خدابنده (طرائقالحقائق، ج۲، ص ۲۹۲) مربوط به همين اوقات باشد. به هر حال شيخ علاءالدوله بعد از انقطاع کلى از کارهاى دولتى و دربار ايلخانى و ظاهراً به سال ۷۲۰ هـ (نفحاتالانس، ص ۴۳۹) در خانقاه سَکّاکيّه سمنان معتکف شد و در ارشاد شهرت بسيار حاصل کرد و مورد اعتقاد و احترام پادشاهان و بزرگان زمان گرديد. آخرين سالهاى عمر علاءالدوله در صوفياباد سمنان در محلى يا بنائى که از آن به برج احرار تعبير کردهاند و در خانقاهى که خود بنا کرده بود سپرى شد و در همانجا تا هنگام وفات به تأليف و ارشاد مريدان و سرودن شعر گذارند. وفاتش به سال ۷۳۶ هـ. در برج احرار صوفياباد اتفاق افتاد. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
شيخ علاءالدوله در تصوف معتقد به اعتدال و متوجه به اجراء احکام دين و انطباق آنها با اصول تصوف و در اين راه سختگير بود و در مخالفت با معتقدان وحدت وجود خاصه با ابنالعربى مبالغه مىکرد و به همين سبب با شيخ کمالالدّين عبدالرزاق کاشى به فارسى نوشت و خواند داشت. از ميان ارداتمندان او خواجوى کرمانى شاعر معروف از همه مشهورتر است که مدتى از دوران سلوک را در خدمت وى در سوفياباد گذارند. از ديگر تربيتشدگان معروف شيخعلاءالدوله اَخىعلى مصرى و اَخىمحمد دهقان و ابوالبَرَکات تقىالدّين على سمنانى را بايد نام برد. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
جمعآورى ديوان علاءالدوله را به خواجوى کرمانى نسبت دادهاند. نسخهاى از ديوان او که تاريخ کتاب وى دو ماه بعد از وفات شيخ ثبت شده است در کتابخانهٔ ملى پاريس موجود است. قصيدههاى وى در پند و تحقيق و عرفان و حمد و نعمت، و غزلها و رباعىهاى او تماماً در بيان مقصودهايش داراى تاريخ است. همهٔ شعرهاى علاءالدوله متوسط و گاه پائينتر از اين درجه و اهميت آنها بيشتر از باب انتساب به يکى از معروفترين عارفان قرن هفتم و هشتم هجرى است. وى گاهى 'علاءالدوله' و گاه 'علادوله' و 'علا' تخلص کرده است. از شعرهاى او است: | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس دولت سیزدهم اصغر جهانگیر خلیج فارس دولت لایحه بودجه 1403 حجاب شورای نگهبان مجلس یازدهم
تهران هواشناسی قوه قضاییه سیل شهرداری تهران فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت شورای شهر تهران دستگیری پلیس قتل
خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو کارگران سایپا ایران خودرو دلار بازار خودرو مالیات چین بانک مرکزی
تلویزیون سریال رسانه سینمای ایران مقام معظم رهبری سینما تئاتر موسیقی فیلم بازیگر رسانه ملی کتاب
سازمان سنجش شورای عالی انقلاب فرهنگی
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه عربستان اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال بازی باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت ناسا تبلیغات اینستاگرام تسلا همراه اول ماه گوگل اپل آیفون ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری