|
|
| |
نام فارسى |
|
وانکاميسين |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
VANCOMYCIN HCL |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Vancoled, Vancocin |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
آنتى‌بيوتيک |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
گلوکوپپتيد سه‌حلقه‌اي. |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
سنتز ديواره سلولى باکتري‌ها را مهار مي‌کند و داراى اثرات باکتريسيد است. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
عفونت‌هاى استافيلوکوکى مقاوم، کوليت با غشاء کاذب، انتروکوليت استافيلوکوکي، پيشگيرى از آندوکارديت در جراحى دندان. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
عفونت‌هاى استافيلوکوکى جلدي:
بالغين: وريدى ۵۰۰mg هر ۶ ساعت با يک گرم هر ۱۲ ساعت.
کودکان: وريدى mg/kg/day40 هر ۶ ساعت در دوزهاى منقسم.
نوزادان: وريدى ابتدا ۱۵mg/kg که متعاقباً ۱۰mg/kg هر ۱۲ـ۸ ساعت داده مي‌شود.
آنتروکوليت با غشاء کاذب و استافيلوککي:
بالغين: خوراکى ۵۰۰mg الى ۲ گرم در روز در ۴ـ۳ دوز منقسم به‌مدت ۱۰ـ۷ روز.
کودکان: خوراکى mg/kg/day40 هر ۶ ساعت، حداکثر g/day2.
پيشگيرى آندوکارديت:
بالغين: وريدى يک گرم يک ساعت قبل از جراحى دندان.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، کاهش شنوائي، مصرف همزمان با داروهاى نفروتوکسيک و اتوتوکسيک. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
قلبي‌عروقي: ايست قلبي، کلاپس عروقي.
چشم، گوش، حلق و بيني: مسموميت گوشي، کرى دائمي، وزوز گوش.
خوني: لکوپني، ائوزينوفيلي، نوتروپني.
گوارشي: تهوع.
تنفسي: خس‌خس، تنگي‌نفس.
سيستميک: آنافيلاکسي.
ادرارى تناسلي: مسموميت کليوي، افزايش BUN، کراتينين، آلبومين و ارومى کشنده.
پوستي: لرز، تب، راش، ترومبوفلبيت در محل تزريق، کهير، خارش، نکروز.
احتياطات: در بيمارى کليوي، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، سالمندي، نوزادان بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب: از مجراى گوارشى جذب نمي‌شود. اوج اثر: ۳۰ دقيقه پس از اتمام تزريق. انتشار: گسترده، به‌ويژه به مايع پلور، پريکارد، سينويال و آسيت، در التهاب مننژ به CSF وارد مي‌شود، از جفت رد مي‌شود. دفع: کليوي، (نيمه عمر ۸ـ۴ ساعت).
تداخلات داروئي: باعث تشديد عوارض گوشى و کليوى آمفوتريسين B، کليستين، پلى ميکسين B و آمينوگليکوزيدها مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O را بررسى کرده و هماچورى و اوليگورى را گزارش کنيد چون که ممکن است مسموميت کليوى ظاهر شود.
ـ در هر بيمار با درگيرى دستگاه کليوي، به‌خاطر ترشح و دفع آهسته دارو در چنين سيستمي، مسموميت به‌سرعت ايجاد مي‌شود.
ـ قبل از درمان داروئي، C&S را بررسى کنيد. دارو را بلافاصله بعد از انجام کشت داده مي‌شود.
ـ عملکرد شنوائى را در جريان درمان و بعد از آن بررسى کنيد.
ـ در جريان تجويز دارو فشارخون را بررسى کنيد. افت ناگهانى فشارخون ممکن است بيانگر Redman,s syndrom (هيپوتانسيون همراه برافروختگي، بثورات اريتماتو صورت و قسمت فوقانى بدن) باشد.
ـ علائم عفونت.
توصيه‌ها:
ـ براى تزريق وريدى دارو را با ۱۰ ميلي‌ليتر آب مقطر مخلوط کنيد، براى به‌دست آوردن رقت ۵۰۰mg/ml به‌منظور انفوزيون وريدى بايد دارو را بيشتر رقيق کرد.
ـ براى اجتناب از نشت خارج عروقي، دارو را در مدت بيشتر از ۶۰ دقيقه انفوزيون کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ حدود دو هفته بعد از تهيه کردن محلول، مي‌توان آن را در دماى اتاق نگهدارى کنيد.
ـ در هنگام استفاده از دارو بايد به تجهيزاتى چون آدرنالين، ساکشن، ست‌تراکئوستومى و لوله‌گذارى داخل تراشه‌اى دسترسى داشت چون ممکن است آنافيلاکسى رخ دهد.
ـ براى جلوگيرى از مسموميت کليوى بيمار بايد به اندازه کافى (۲ ليتر) مايعات دريافت کند.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: از بين رفتن تب، گلودرد.
در صورت ايجاد کاهش شنوائى، احساس زنگ و غرش در گوش، مصرف دارو بايستى قطع شود.
بثورات پوستي.
وضعيت تنفسي: تعداد تنفس، ويژگى تنفس، خس‌خس کردن، سفتى قفسه سينه.
ارزيابى آلرژى قبل از درمان، واکنش داروئي، مواد آلرژن را روى کارت نوشته و در کاردکس: با خودکار قرمز دور آنها خط بکشيد، به همه کسانى که دارو مي‌دهيد،د اطلاع دهيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ جنبه‌هاى دارو درماني، براى اطمينان از مرگ ارگانيسم به بيمار گفته شود، لازم است که دارو را به‌طور کامل در طول دوره درمان (۱۰ـ۷ روز) بدهيم.
ـ بعد از دوره درمان کامل با دارو، ممکن است کشت را انجام داد.
ـ گلودرد، تب، خستگى را گزارش کنيد چون ممکن است بيانگر اضافه شدن عفونت باشد.
ـ دارو را بايد در فواصل يکسان و در ساعت‌هاى مشخص داد تا سطح خونى دارو در حد ثابتى باقى بماند. |
|
|
|
