با مدعی به صلح بدل گشت جنگ تو

با مدعی به صلح بدل گشت جنگ تو		ما را نوید باد ز زخم خدنگ تو
نقش فریب غیر پذیرفت همچو موم		چون نرم گشت آه دل همچو سنگ تو
با ما سبک عنان و به غیری گران رکاب		رشک آور است سخت شتاب و درنگ تو
قانون خود به چنگ مخالف کنم به ساز		چون نیست احتمال رهایی ز چنگ تو
ای تازه گل نه گرم جهان دیده‌ای نه سرد		نوعی نما که کم نشود آب و رنگ تو
بد نام عالمیم ز ما احتراز کن		برماست حفظ جانب ناموس و ننگ تو
وحشی نشین به خلوت خفاش کافتات		ناید به کنج کلبه‌ی تاریک و تنگ تو