پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

از دلم صورت آن خوب ختن می‌نرود


از دلم صورت آن خوب ختن می‌نرود    چاشنی شکر او ز دهن می‌نرود
بالله ار شور کنم هر نفسی عیب مگیر    گر برفت از دل تو از دل من می‌نرود
همه مرغان ز چمن هر طرفی می‌پرند    بلبل بی‌دل یک دم ز چمن می‌نرود
جان پروانه مسکین که مقیم لگنست    تن او تا به نسوزد ز لگن می‌نرود
بوالحسن گفت حسن را که از این خانه برو    بوالحسن نیز درافتاد و حسن می‌نرود
رسن دوست چو در حلق دلم افتادست    لاجرم چنبر دل جز به رسن می‌نرود
مرغ جان از قفص قالب من سیر شدست    وز امید نظر دوست ز تن می‌نرود


همچنین مشاهده کنید