فتق‌های کشالهٔ ران

تمام فتق‌هاى ديوارهٔ شکم حاوى کيسه‌اى صفاقى هستند که از ضعف يا نقصى در لايه‌هاى عضلانى شکم بيرون مى‌زند. نقص ممکن است مادرزادى يا اکتسابى باشد.

درست در خارج صفاق، فاسياى عرضى (transversalis) قرار دارد که آپونوروزى است که ضعف يا نقص آن علت اصلى فتق‌هاى کشالهٔ ران است. پس از آن، عضلات عرضى شکم، مايل داخلي، و مايل خارجى ديده مى‌شوند که در سمت خارج گوشتى و در سمت داخل آپونوروتيک هستند. آپونوروزهاى آنها لايه‌هاى پوشانندهٔ عضلات قوى مستقيم شکمى را در بالاى خط هلالى تشکيل مى‌دهند. در زير اين خط، آپونوروز تماماً در جلوى عضله قرار دارد. بين دو عضلهٔ مستقيم عمودي، آپونورزها دوباره به‌هم مى‌پيوندند و خط سفيد (linea alba) را تشکيل مى‌دهند که تنها در بالاى ناف به‌خوبى مشخص است. چربى زيرپوستى حاوى فاسياى اسکارپاست که يک اشتباه نامگذارى است، چرا که اين فاسيا تنها متراکم‌شدن بافت پيوندى بدون هرگونه قوت اساسى است.

در کشالهٔ ران، فتق مغبنى غيرمستقيم زمانى ايجاد مى‌شود که پروسس واژيناليس - امتداد صفاقى همراه بيضه در نزول آن به کيسه بيضه - نتواند بسته شود. کيسهٔ فتقى حاصل از آن، از حلقهٔ مغبنى داخلى - که نقصى در فاسياى عرضى در نيمهٔ راه بين خار خاصرهٔ قدامى و تکمهٔ پوبيک است - عبور مى‌کند. فتقى که به‌طور کامل به کيسهٔ بيضه وارد شود، فتق کامل نام دارد. کيسهٔ فتق و طناب اسپرماتيک توسط عضلهٔ کرماستر - که امتداد رشته‌هاى عضلهٔ مايل داخلى است - پوشانده شده است.

ديگر ساختارهاى آناتوميک کشالهٔ ران که براى درک شکل‌گيرى فتق‌ها و انواع ترميم‌هاى فتقى مهم هستند، شامل تاندون مختلط (conjoined tendon) يا داس مغبنى (falx inguinalis) - جوش‌خوردگى بخش داخلى آپونوروتيک عضلات عرضى شکم و مايل داخلى که در طول کنارهٔ تحتانى - خارجى عضلهٔ مستقيم شکم مى‌گذرد و به تکمهٔ پوبيک متصل مى‌شود - است. از بين تکمهٔ پوبيک و خار خاصرهٔ قدامي، رباط مغبنى (پوپارت Poupart) مى‌گذرد که از پائين‌ترين کنارهٔ آپونوروز مايل خارجى تشکيل شده که روى خود مى‌چرخد و يک طناب تشکيل مى‌دهد.

انتهاى پائينى رباط مبغنى از تکمهٔ پوبيس به سمت عقب و خارج در طول خط ايليوپکتينه آل‌پوبيس با نام رباط لاکونار (ژمبرنا Gimbernat) تا مى‌خورد و به‌ عقب مى‌رود. رباط لاکونار حدود ۲۵/۱ سانتى‌متر طول و شکل مثلثى دارد. لبهٔ خارجى تيز و هلالى‌شکل اين رباط، گره انعطاف‌ناپذير کمترى است که باعث استرانگولاسيون فتق رانى مى‌شود.

رباط کوپر (Cooper)، نوارى فيبرى و محکم است که براى حدود ۵/۲ سانتى‌متر روى درجه فوقانى شاخهٔ پوبيک فوقانى در طول خط ايليوپکتينه‌آل به‌سمت خارج امتداد مى‌يابد و از پايهٔ جانبى رباط لاکونار شروع مى‌شود.

مثلث هسلباخ (Hesselbach) از رباط مغبني، عروق اپى‌گاستريک تحتاني، و کنارهٔ خارجى عضلهٔ مستقيم تشکيل مى‌شود. ضعف يا نقص فاسياى عرضى که کف اين مثلث را تشکيل مى‌دهد، منجر به فتق مغبنى مستقيم مى‌شود. در بيشتر فتق‌هاى مستقيم، فاسياى عرضى به‌صورت منتشر ضعيف شده است، گرچه گاه ممکن است نقصى مجزا در فاسيا رخ دهد. اين نوع طناب‌مانند (funicular) فتق مغبنى مستقيم در معرض خطر بيشترى براى گيرافتادن قرار دارد، چرا که لبه‌هاى مشخصى دارد.

فتق‌رانى از زير رباط مبغنى به قسمت فوقانى ران مى‌گذرد. خصوصيت آناتوميک زمينه‌ساز فتق‌هاى راني، فضاى خالى کوچکى بين رباط لاکونار در داخل و سياهرگ فمورال در خارج - مجراى فمورال - است. از آنجا که لبه‌هاى اين مجرا مشخص و انعطاف‌ناپذير هستند، فتق‌رانى در معرض بيشترين خطر براى گيرافتادن و استرانگولاسيون قرار دارد.