ایدز

ويروس HIV را مى‌توان در بيماران آلوده از اشک و سلول‌هاى ملتحمه جدا کرد. شايعترين يافته‌هاى چشمى ايدز عبارتند از: ميکرواسکولوپاتى شبکيه‌اى (همراه با لکه‌هاى پنبه‌اى و خونريزي) و واسکولوپاتى ملتحمه‌اى که احتمالاً از رسوب کمپلکس ايمنى ناشى مى‌شود، علامت اصلى ايدز بروز بالاى عفونت (متعدد، شديد و فرصت‌طلب) مى‌باشد. چشم در ۳۰% موارد گرفتار مى‌شود. شايعترين عفونت‌هاى چشمى عفونت شبکيه با ويروس‌هاى فرصت‌طلب به‌ويژه سيتومگالوويروس است که در آن زجاجيه درگير نمى‌شود. در اين بيماران رتينيت هرپس سيمپلکس، برخلاف رتينيت سيتومگالوويروس که به‌ندرت با انسفاليت همراه است، تقريباً هميشه با انسفاليت همراه است. کوريورتينيت توکسوپلاسمائى معمولاً دوطرفه و اکتسابى (به‌ندرت فعال شدن ضايعه مادرزادي) است و همراه پاسخ شديد زجاجيه مى‌باشد. علت درگيرى چشمى مى‌تواند کانديدا (اندوفتالميت)، کريپتوکوکوس، هرپس زوستر، مايکوباکتريوم آويوم - اينتراسلولار، هموفيلوس آنفلوانزا (رتينيت)، سيفيليس (يووئيت)، هرپس زوستر، هرپس سيمپلکس، مولوسکوم کنتاژيوزوم و سارکوم کاپوسى (درگيرى پلک‌ها) باشد. درگيرى نوروافتالمولوژيک، از عفونت HIV در مغز (نوروپاتى اپتيک و افتالموپلژى داخل هسته‌اي)، آبسه‌هاى مغزى و انسفاليت (معمولاً کريپتوکوکوسي) ناشى مى‌شود.