|
|
|
نام فارسى |
|
متوکاربامول |
|
|
|
نام انگليسى |
|
METHOCARBAMOL |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Delaxin, Marbaxin, Robaxin |
|
|
|
گروه دارويى |
|
شلكننده عضلات اسكلتى |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
مشتق کاربامات. |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
تضعيف راههاى چند سيناپسى در طناب نخاعى |
|
|
|
موارد مصرف |
|
درمان کمکى براى تسکين اسپاسم و درد در بيماريهاى عصبى ـ عضلاني، کنترل کزار. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
درد:
بالغين: ۵/۱ g خوراکى چهار بار در روز براى ۲ تا ۳ روز، سپس ۱g چهار بار در روز؛ تزريق عضلانى ۵۰۰mg در هر سرين، ميتواند هر ۸ ساعت تکرار شود؛ تزريق وريدى ۳ـ۱ g بولوس در روز بهصورت ۳ml در دقيقه؛ انفوزيون وريدى ۱gm در ۲۵۰ml محلول قندى ۵% يا سالين نرمال، نبايد از ۳g در روز تجاوز کند.
کزاز:
بالغين: انفوزيون وريدى ۳ـ۱ g در ليتر هر ۶ ساعت؛ تزريق وريدى بولوس ۲ـ۱ g که از راه مسير وريدى تزريق ميشود.
کودکان: تزريق وريدى ۱۵mg/kg هر ۶ ساعت.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، بچههاى کوچکتر از ۱۲ سال (بهجز در مورد کزاز)، پورفيزى متناوب، اسيدوز، اغماء، نارسائى کليه اپلياتيلن گليکول موجود در دارو باعث احتباس دوره و مشکلات اسيدى ميشود). |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، ضعف، خوابآلودگي، سردرد، ترمور، افسردگي، بيخوابي، تشنج.
خوني: هموليز، افزايش هموگلوبين (فقط در تزريق وريدي).
چشم، گوش، حلق و بيني: دوبيني، از دست رفتن بينائى بهطور موقت، تارى ديد، نيستاگموس.
قلبى عروقي: کاهش فشارخون وضعيتي، براديکاردي.
گوارشي: تهوع، استفراغ، سکسکه، بياشتهائي، احساس طعم فلزي.
ادرارى تناسلي: ادرار تيره رنگ، قهوهاى يا سبز.
پوستي: راش، خارش، تب، برافروختگى صورت، کهير.
احتياطات:
در بيمارى کليوي، کبدي، شخصيت معتاد، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، مياستنى گراويس، تشنج با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: عضلاني/ وريدى سريع، خوراکي: ۳۰ دقيقه. اوج اثر: خوراکى ۲ ساعت، تزريقى بلافاصله. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۲ـ۱ ساعت).
تداخلات داروئي: مصرف داروهاى مخدر، خوابآور و الکل باعث ازدياد تضعيف CNS ميشود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات خوني: WBC, CBC, افتراق گلبولي؛ ديسکرازى خونى ممکن است ايجاد شود.
ـ بعد و در زمان تزريق: اثرات دستگاه عصبى مرکزي، راش، کونژنکتيويت و احتقان بينى ممکن است ايجاد شود.
ـ آزمايشات عملکرد کبدي: ALT, AST, آلکالن فسفاتاز؛ هپاتيت ممکن است ايجاد شود.
ـ ECG در بيماران صرعي، کنترل نامناسب تشنج در بيمارانى که اين دارو را دريافت کردهاند، ديده شده است.
توصيهها:
ـ براى کاهش علائم گوارشى دارو با غذا مصرف کنيد.
ـ تزريق وريدى فرم رقيق نشده در مدت ۱ دقيقه يا بيشتر صورت گيرد؛ در طى ۱ دقيقه يا بيشتر ۳۰۰mg يا کمتر از دارو را تجويز کنيد.
ـ ميتوان دارو را در ۲۵۰ml يا کمتر از يک محلول سازگار رقيق کرد.
ـ براى جلوگيرى از فلبيت تزريق وريدى بهطور آهسته صورت گيرد؛ براى جلوگيرى از کاهش فشارخون، بهمدت ۱۵ دقيقه در وضعيت خوابيده به پهلو باقى بماند، نشت عروقى را کنترل کنيد.
ـ تزريق عضلانى را در عضلات حجيم با تغيير نقاط تزريق انجام دهيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در ظروف محکم و در دماى اطاق نگهدارى کنيد.
ـ در صورت بروز سرگيجه و خوابآلودگى در مواقع حرکت به بيمار کمک کنيد.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش درد، انقباض عضلاني.
واکنشهاى آلرژيک: راش، تب، ديسترس تنفسي.
ضعف شديد، کرختى در اندامها.
وابستگى رواني: افزايش نياز به دارو، تکرار بيشتر مصرف دارو، افزايش درد.
تضعيف دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خوابآلودگي، علائم رواني.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ مصرف دارو را بهطور ناگهانى قطع نکند؛ بيخوابي، تهوع، سردرد، اسپاسيتسيتى و تاکيکاردى ايجاد خواهدشد.
ـ دارو بايد در مدت ۱ تا ۲ هفته و بهتدريج قطع شود.
ـ رنگ ادرار ممکن است به سبز، سياه يا قهوهاى تغيير کند.
ـ همراه الکل و ديگر مضعفهاى دستگاه عصبى مرکزى مصرف نشود.
ـ از فعاليتهاى که در جهات مختلف صورت ميگيرند در زمان مصرف دارو اجتناب شود.
ـ از فعاليتهاى مخاطرهآميز در صورت بروز خوابآلودگى و سرگيجه اجتناب شود.
ـ از مصرف داروهاى OTC نظير ترکيبات ضدسرفه، آنتيهيستامين مگر با نظر پزشک امتناع شود.
تداخل با تستهاى آزمايشگاهى:
افزايش کاذب: HIAA, VMAـ۵ ادراري.
درمان مصرف بيش از حد دارو: تحريک استفراغ در بيمار هوشيار، لاواژ، دياليز؛ در دسترس بودن آنتيهيستامينها و کورتيکواستروئيدها. |
|
|
|