|
|
|
نام فارسى |
|
پروکيناميد |
|
|
|
نام انگليسى |
|
PROCAINAMIDE HCL |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Procan, Promine, Pronestyl, Rhythmin |
|
|
|
گروه دارويى |
|
ضدآريتمى (دسته IA). |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
آنالوگ آميدى پروکائين هيدروکلرايد |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
باعث کاهش تحريکپذيرى عضله قلب به محرکهاى الکتريکى شده و باعث کندى سرعت هدايت الکتريکى در دهليزها، دسته هيس و بطنها ميشود. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
PVCs، فيبريلاسيون دهليزي، تاکيکاردى بطني، ديسريتمى دهليزي، تاکيکاردى بطني، تاکيکاردى حملهاى دهليزى تا کيکاردى حملهاى با ريتم جانکشنال AV |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
فيبريلاسيون دهليزى / تاکيکاردى حملهاى دهليزي:
بالغين: خوراکى ۲۵/۱ـ۱ g و در صورت نياز ۷۵۰mg ديگر نيز داده ميشود و اگر پاسخ مناسبى ايجاد نشد، بعداً ۱ـ۵۰۰ mg هر دو ساعت داده ميشود تا پاسخ مناسب ايجاد شود؛ دوز نگهدارنده ۵۰mg/kg در دوزهاى منقسم و هر ۶ساعت داده ميشود.
تاکيکاردى بطني:
بالغين: خوراکى ۱gr؛ دوز نگهدارنده ۵۰mg/kg/day و در دوزهاى منقسم و در فواصل ۳ ساعت داده ميشود؛ قرصهاى پيوسته رهش (Sustained Release)،
500g-1/25g هر ۶ ساعت داده ميشود.
ساير ديسريتميها:
بالغين: بولوس وريدى۱۰۰mg هر ۵ دقيقه، سپس ۵۰ـ۲۵ mg/min داده ميشود و حداکثر تا ۵۰۰mg، سپس انفوزيون وريدى ۶ـ۲ mg/min داده ميشود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، مياستنيگراويس، بلوک شديد قلبي. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، سرگيجه، سردرگمي، جنون، بيقراري، تحريکپذيري، ضعف.
گوارشي: تهوع، استفراغ، بياشتهائي، اسهال، هپاتومگالى (بزرگى کبد).
قلبيعروقي: هيپوتانسيون، بلوک قلبي، کلاپس قلبيعروقي، ايست قلبى.
خوني: سندرم لوپوس، آگرانولوسيتوپني، ترومبوسيتوپني، نوتروپني، آنميهموليتيک.
پوستي: راش، کهير، ادم، تورم (نادر)، خارش.
احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، بچهها، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، نارسائى احتقانى قلب (CHF)، ضعف تنفسى بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: ۹۰ـ۷۵%. اوج اثر: عضلانى ۶۰ـ۱۵ دقيقه، خوراکى ۶۰ـ۳۰ دقيقه. مدت اثر: قرص معمولى ۳ ساعت، قرص رتارد ۸ ساعت. انتشار: گسترده، به کبد، طحال، کليه، مغز، قلب، CSF، از جفت رد ميشود. متابوليسم: کبدى (به N- استيل پروکائين آميد يا NAPA که شامل ۶۰ـ۳۰ درصد دارو است). دفع: کليوى (نيمه عمر: پروکائين آميد ۳ ساعت. NAPA شش ساعت).
تداخلات داروئي: مصرف همزمان داروهاى آنتيآريتميک باعث تشديد عوارض توکسيک آن ميشوند؛ سايمتيدين باعث افزايش سطح سرمى دارو و متابوليت آن ميشود؛ مصرف همزمان داروهاى آنتيکولينرژيک باعث تشديد عوارض آنتيکولينرژيک ميشود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ مداوم ECG بهمنظور تعيين افزايش قطعات PR يا QRS و در صورت بروز اين حالات سريعاً مصرف دارو را متوقف کنيد؛ به افزايش ضربانات نابهجاى بطنى توجه داشته باشيد و بيشترين جائى که به استفاده مجدد از بولوس دارو نياز ميباشد همين حالت است.
ـ سطوح خونى دارو، که ۱۰ـ۳ mg/ml است.
ـ مداوم فشارخون در موارد وجود نوسانات.
ـ نسبت I&O، الکتروليتهاى (سديم، پتاسيم، کلر).
توصيهها:
ـ در فرم وريدى پس از رقيق کردن ۱۰۰mg/ml دارو با دکستروزواتر يا آبمقطر و بهمنظور تزريق وريدى ۲۰mg يا کمتر از دارو و در مدت يک دقيقه داده ميشود؛ ميتوان ۱ گرم دارو را با ۵۰۰ـ۲۵۰ mL دکستروزواتر رقيق نموده و ۶ـ۲ mg/min داده شود.
ـ تزريق عضلانى را در محل عضله دلتوئيد انجام دهيد، آسپيره کنيد تا در داخل رگ تزريق نشود، محل تزريق وريدى را هر ۸ ساعت از لحاظ ارتشاح و نشت خارج عروقى بررسى کنيد.
ارزيابى باليني:
هيپرترمى بدخيم: تاکيپنه، تاکيکاردي، تغييرات فشارخون، افزايش دما.
ضربان تنفسي: تعداد، ريتم و صفات مشخصه آن.
وضعيت تنفسي: تعداد، ريتم، وريدها، به تضعيف وضعيت تنفسى دقت کنيد.
اثرات CNS: گيجي، سردرگمي، جنون، کرختي، تشنج؛ و در صورت بروز اين حالات مصرف دارو را متوقف کنيد.
ريهها: رال دوطرفه ممکن است در بيماران با نارسائى احتقانى قلب شنيده شود.
افزايش نبض و تعداد تنفس؛ در صورت بروز اين حالات مصرف دارو را متوقف کنيد. |
|
|
|