رعشه

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

دچار رعشهٔ بی‌وقفه‌ای شده‌اید که مکررتر و آزاردهنده‌تر می‌شود.

ـ رعشه نشانهٔ چیست:

تمام ما دچار رعشه می‌شویم، ولی بیشتر اوقات چنان جزئی هستند که متوجه آن نمی‌شویم. رعشه لرزش ناشی از انقباضات غیر ارادی ماهیچه‌هاست. رعشه ممکن است در هر جای بدن روی دهد. ولی معمولاً گردن و دست‌ها را گرفتار می‌کند. در بیشتر افراد وقتی رعشه آشکار می‌شود که دچار تنش روانی، خستگی شدید، مصرف زیاد کافئین، یا عوارض داروئی باشند.

برخی افراد دچار رعشه‌های مکرر و شدید هستند. دو مورد شایع این گرفتاری‌ بیماری پارکینسون و بیماری ارثی رعشهٔ مادرزادی است. رعشهٔ مادرزادی را می‌توان با لرزش دست‌ها هنگام به دست گرفتن یک فنجان، بستن بند کفش، یا حرکات عادی دیگر تشخیص داد. این نوع رعشه گرچه ناراحت‌کننده است، ولی برای سلامتی خطری ندارد.

از علل دیگر رعشهٔ دائمی می‌توان اعتیاد به الکل، تصلب متعدد اعصاب (MS)، تومور، سکتهٔ مغزی، پرکاری تیروئید، و بیماری ویلسون را نام برد. بیماری ویلسون گرفتاری ارثی اختلال سوخت و ساز مس در بدن است.

ـ درمان رعشه:

مبتلایان به رعشهء ناتوان‌کننده نیاز به درمان طبی یا جراحی دارند. پزشک ممکن است برای کنترل رعشه داروهائی مثل پروپرانولول و پریمیدون تجویز کند. اما چه دارو بخورید یا نخورید، راه‌هائی برای کاهش رعشه وجود دارد. با تنش مقابله کنید. اگر احساس تنش یا فشار می‌کنید، با کنترل آن می‌توانید رعشه را هم از بین ببرید. روش‌های کاهش تنش به این کار کمک زیادی می‌کنند. (به بخش اضطراب مراجعه کنید.)

کافئین نخورید. کافئین شدید رعشه را افزایش می‌دهد. مصرف قهوه یا چای خود را به دو فنجان در روز کاهش دهید. داروهایتان را کنترل کنید. داروهای بدون نسخهٔ سرماخوردگی و آلرژی که حاوی مواد ضد احتقان مثل پسودوافدرین هستند ونیز داروهائی مثل اپی‌نفرین در بعضی افراد ایجاد رعشه می‌کنند. اگر فکر می‌کنید رعشهٔ شما به این علت است، فهرست داروهای مصرفی خود را به پزشک نشان داده و از او سئوال کنید.

استراحت کنید. داشتن مقدار کافی استراحت در طول شبانه‌روز برای کاهش رعشه مهم است. زمان و مقدار مناسب و مشخص برای خواب تعیین کنید. بیشتر افراد به هفت یا هشت ساعت خواب شبانه نیاز دارند. مقابله با رعشه. کنترل رعشه کار آسانی نیست. ولی این دلیل نمی‌شود که کاری برای کنترل آن نکنیم. روش‌های درمان خانگی زیر می‌تواند کمک روزافزونی به مهار کردن رعشه بکند.

دست را سنگین کنید. بستن دستبند‌های نیم تا یک کیلوئی به مچ دست یا آرنج در هنگام خوردن، گردگیری، یا فعالیت‌های دیگر قدرت کنترل دست‌ها را بالا می‌برد. فقط وقت انجام کار دستبند را ببندید، چون استفادهٔ مداوم آنها ممکن است ماهیچه‌ها را خسته کرده و رعشه را بدتر کند.

وسائل مخصوص تهیه کنید. استفاده از قاشق و چنگال مخصوص خوردن را آسان‌تر می‌کند. حتی بهتر است از بشقابی استفاده کنید که لبهٔ آن دو یا سه سانتی‌متر بلندتر باشد تا از سر خوردن قاشق و چنگال و ریختن غذا ممانعت می‌کند.

به‌آرامی کار را شروع کنید. پیش از این که کاری را شروع کنید، روی یک صندلی نشسته و دست‌ها را در طرفین قرار دهید. با دست‌ها دو طرف صندلی یا دسته‌های آن را بگیرید؛ حالا آرنج‌ها را محکم نگاه داشته و با دست‌ها یکی دو دقیقه به پائین فشار دهید. این کار کمی ماهیچه‌ها را خسته کرده و مدت کوتاهی از رعشه جلوگیری می‌کند.