اگزازپام - OXAZEPAM

	نام فارسى		اگزازپام
	نام انگليسى		OXAZEPAM
	نام تجارى دارو		Ox-Parn, Serax, Zepex
	گروه دارويى		آرام‌بخش / خواب آور
	گروه شيميايى دارو		بنزوديازپين
	مكانيسم اثر		با تشديد اثر مهارى GABA سطح زيرقشرى دستگاه عصبى مرکزى شامل سيستم ليمبيک و تشکيلات مشبک را تضعيف مي‌کند.
	موارد مصرف		اضطراب، محروميت الکل.
	ميزان مصرف		اضطراب: بالغين: ۳۰ـ۱۰ mg خوراکى سه تا چهار بار در روز. محروميت الکل: بالغين: ۳۰ـ۱۰ mg خوراکى سه تا چهار بار در روز. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به بنزوديازپين‌ها، گلوکوم با زاويه تنگ، جنون، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بچه‌هاى کوچکتر از ۱۲ سال.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، منگي، سردرد، اضطراب، ترمور، خستگي، افسردگي، بي‌خوابي، هذيان، هيجان، پارادوکس، فراموشى گذرا. گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي. پوستي: راش، درماتيت، خارش. قلبي‌عروقي: کاهش فشارخون وضعيتي، تغييرات نوار قلب، تاکيکاردي، کاهش فشارخون. چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، وزوز گوش، ميدرياز. احتياطات: در پيري، ناتواني، بيمارى کبدي، بمارى کليوي، سابقه اعتياد، COPD، افسردگى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۳ـ۲ ساعت. انتشار: از جفت رد مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: عمدتاً کليوى و مقدارى از راه مدفوع (نيمه عمر ۱۵ـ۵ ساعت). تداخلات داروئي: داروهاى ضدتشنج، سداتيوها و الکل باعث افزايش تضعيف CNS مي‌شوند؛ باعث کاهش اثر ضدپارکينسونى لوودوپا مي‌شود؛ سايمتيدين باعث افزايش سطح پلاسمائى و عوارض آن مي‌شود؛ سيگار باعث کاهش اثر سداتيو و ضداضطرابى آن مي‌شود؛ باعث افزايش سطح فني‌توئين مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ فشارخون (ايستاده و خوابيده)، نبض: در صورتي‌که فشار سيستوليک ۲۰mmHg کاهش يابد، مصرف دارو را قطع کرده و به پزشک اطلاع دهيد؛ کنترل تنفس هر ۵ تا ۱۵ دقيقه در درمان وريدي. ـ آزمايشات خوني: CBC در طول درمان طولاني‌مدت، ديسکرازى خونى به‌ندرت ايجاد مي‌شود. ـ بيارى کبدي: ALT, AST, بيليروبين، کراتينين، LDH، آلکالن فسفاتاز. توصيه‌ها: ـ به‌خاطر ايجاد علائم گوارشى دارو با غذا يا شير مصرف شود. ـ آدامس بدون قند، آب‌نبات سفت، جرعه‌هاى مکرر آب براى خشکى دهان استفاده شود. روش تهيه / تجويز: ـ به‌هنگام حرکت کردن در شروع درمان به‌خاطر احتمال ايجاد خواب‌آلودگى و سرگيجه به بيمار کمک شود. ـ اقدامات حفاظتى شامل نرده‌هاى کنار تخت فراهم شود. ـ بلعيده‌شدن دارو را چک کنيد. ارزيابى باليني: پاسخ‌درماني: کاهش اضطراب، بي‌قراري، بي‌خوابي. وضعيت‌ رواني: خلق و خوي، احساس، الگوى خواب، خواب‌آلودگي، سرگيجه. وابستگى فيزيکي: علائم محروميت: سردرد، تهوع، استفراغ، درد عضلاني، ضعف، ترمور، تشنج، بعد از استفاده طولاني‌مدت، تمايلات خودکشي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ دارو ممکن است با غذا مصرف شود. ـ براى استرس‌هاى روزانه يا به‌مدت بيش از ۴ ماه استفاده نشود مگر با نظارت پزشک، بيش از مقدار تجويزشده مصرف نشود زيرا ممکن است باعث ايجاد عادت شود. ـ اجتناب از داروهاى OTC (ضدسرفه، ضدسرماخوردگى و تب يونجه) مگر با صلاحديد پزشک. ـ به‌خاطر ايجاد خواب‌آلودگي، از رانندگى و ديگر فعاليت‌هائى که نياز به هوشيارى دارد خوددارى کند. ـ اجتناب از مصرف الکل و ديگر مضعف‌هاى سيستم عصبى مرکزى مگر با موافقت پزشک. ـ مصرف دارو بعد از استفاده طولاني‌مدت به‌طور ناگهانى قطع نشود. ـ به‌خاطر احتمال غش‌کردن به آهستگى بلند شويد. ـ خواب‌آلودگى ممکن است در شروع درمان بدتر شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: ALT, AST, بيلي‌روبين. کاهش: RAIU افزايش کاذب: OHCSـ۱۷ درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، علائم حياتي، اقدامات حمايتي.